wrócić

Polish

From Proto-Slavic *vōrtìti, from Proto-Indo-European *wortéyeti (“to turn”), causative of *wert- (“to turn, to rotate”).

Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 193: Parameter "a" is not used by this template.

Conjugation of wrócić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrócić
future tense	1^st	wrócę			wrócimy
	2^nd	wrócisz			wrócicie
	3^rd	wróci			wrócą
	impersonal	wróci się
past tense	1^st	wróciłem, -(e)m wrócił	wróciłam, -(e)m wróciła	wróciłom, -(e)m wróciło	wróciliśmy, -(e)śmy wrócili	wróciłyśmy, -(e)śmy wróciły
	2^nd	wróciłeś, -(e)ś wrócił	wróciłaś, -(e)ś wróciła	wróciłoś, -(e)ś wróciło	wróciliście, -(e)ście wrócili	wróciłyście, -(e)ście wróciły
	3^rd	wrócił	wróciła	wróciło	wrócili	wróciły
	impersonal	wrócono
conditional	1^st	wróciłbym, bym wrócił	wróciłabym, bym wróciła	wróciłobym, bym wróciło	wrócilibyśmy, byśmy wrócili	wróciłybyśmy, byśmy wróciły
	2^nd	wróciłbyś, byś wrócił	wróciłabyś, byś wróciła	wróciłobyś, byś wróciło	wrócilibyście, byście wrócili	wróciłybyście, byście wróciły
	3^rd	wróciłby, by wrócił	wróciłaby, by wróciła	wróciłoby, by wróciło	wróciliby, by wrócili	wróciłyby, by wróciły
	impersonal	wrócono by
imperative	1^st	niech wrócę			wróćmy
	2^nd	wróć			wróćcie
	3^rd	niech wróci			niech wrócą
passive adjectival participle		wrócony	wrócona	wrócone	wróceni	wrócone
anterior adverbial participle		wróciwszy
verbal noun		wrócenie

verbs derived from wrócić