wstać

Polish

Etymology

From w- +‎ stać (1 sg. stanę). Compare Russian встать (vstatʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfstat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕ
• Syllabification: wstać

Verb

wstać pf (imperfective wstawać)

1. (intransitive) to get up (to rise from bed)
2. (intransitive) to stand up (to rise, e.g., from a chair)

Conjugation

Conjugation of wstać pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wstać
future tense	1st	wstanę			wstaniemy
	2nd	wstaniesz			wstaniecie
	3rd	wstanie			wstaną
	impersonal	wstanie się
past tense	1st	wstałem, -(e)m wstał	wstałam, -(e)m wstała	wstałom, -(e)m wstało	wstaliśmy, -(e)śmy wstali	wstałyśmy, -(e)śmy wstały
	2nd	wstałeś, -(e)ś wstał	wstałaś, -(e)ś wstała	wstałoś, -(e)ś wstało	wstaliście, -(e)ście wstali	wstałyście, -(e)ście wstały
	3rd	wstał	wstała	wstało	wstali	wstały
	impersonal	wstano
conditional	1st	wstałbym, bym wstał	wstałabym, bym wstała	wstałobym, bym wstało	wstalibyśmy, byśmy wstali	wstałybyśmy, byśmy wstały
	2nd	wstałbyś, byś wstał	wstałabyś, byś wstała	wstałobyś, byś wstało	wstalibyście, byście wstali	wstałybyście, byście wstały
	3rd	wstałby, by wstał	wstałaby, by wstała	wstałoby, by wstało	wstaliby, by wstali	wstałyby, by wstały
	impersonal	wstano by
imperative	1st	niech wstanę			wstańmy
	2nd	wstań			wstańcie
	3rd	niech wstanie			niech wstaną
anterior adverbial participle		wstawszy
verbal noun		wstanie

Further reading

• wstać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wstać in Polish dictionaries at PWN