stać

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: stac

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /stat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: stać

Etymology 1[edit]

Inherited from Old Polish stać, from Proto-Slavic *stati (stem *stan-).

Verb[edit]

stać się pf (imperfective stawać się)

  1. (reflexive with się) to become
    Myślisz, że się zmieni, gdy stanie się sławna? ― Do you think she will change when she becomes famous?
    Po kilku dniach stali się najlepszymi przyjaciółmi. ― After a few days, they became best friends.
    Jego twarz stała się czerwona ze złości. ― His face turned red with anger.

Verb[edit]

stać się pf (imperfective dziać się)

  1. (reflexive with się) to happen, to bechance (used only in 3rd person, non-personal)
    Co tu się stało? ― What happened here?
    Stała się rzecz niepojęta, Tomek pogodził się z ojcem! ― Something incomprehensible happened, Tom reconciled with his father!
    Czuję, że stanie się coś złego. ― I feel that something bad will happen.
    Co się stało, to się nie odstanie. ― What's done is done.
Conjugation[edit]
Conjugation of stać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stać
future tense 1st stanę staniemy
2nd staniesz staniecie
3rd stanie staną
impersonal stanie się
past tense 1st stałem stałam staliśmy stałyśmy
2nd stałeś stałaś staliście stałyście
3rd stał stała stało stali stały
impersonal stano
conditional 1st stałbym stałabym stalibyśmy stałybyśmy
2nd stałbyś stałabyś stalibyście stałybyście
3rd stałby stałaby stałoby staliby stałyby
impersonal stano by
imperative 1st niech stanę stańmy
2nd stań stańcie
3rd niech stanie niech staną
anterior adverbial participle stawszy
verbal noun stanie
Derived terms[edit]
adjective
adverb
noun
verbs

Etymology 2[edit]

From earlier stojać, from Proto-Slavic *stojati, from Proto-Balto-Slavic *stajḗˀtei, from Proto-Indo-European *stoh₂-éye-ti, from *steh₂-.

Alternative forms[edit]

Verb[edit]

stać impf (determinate, perfective stanąć, indeterminate stawać)

  1. (intransitive) to stand (to remain motionless in a vertical position)
    Dlaczego ci ludzie tu stoją? ― Why are these people standing here?
    Stała przed nim przez pięć minut. ― She stood in front of him for five minutes.
  2. (intransitive) to be (about position of the object)
    Te książki wcześniej stały na półce. ― These books were previously on the shelf.
    Na przystanku stoi autobus. ― There is a bus at the stop.
    Stała w korku przez pięć minut. ― She was in traffic for five minutes.
  3. (intransitive) to stop (about not working mechanism)
    Zegarek stał, a ja nie mogłem go naprawić. ― The watch wasn't working and I couldn't fix it.
  4. (intransitive) to stagnate
    Od kilku miesięcy gospodarka stoi w miejscu. ― The economy has been in stagnation for several months now.
Conjugation[edit]
Conjugation of stać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stać
present tense 1st stoję stoimy
2nd stoisz stoicie
3rd stoi stoją
impersonal stoi się
past tense 1st stałem stałam staliśmy stałyśmy
2nd stałeś stałaś staliście stałyście
3rd stał stała stało stali stały
impersonal stano
future tense 1st będę stał,
będę stać
 będę stała,
będę stać
 będziemy stali,
będziemy stać
 będziemy stały,
będziemy stać
2nd będziesz stał,
będziesz stać
 będziesz stała,
będziesz stać
 będziecie stali,
będziecie stać
 będziecie stały,
będziecie stać
3rd będzie stał,
będzie stać
 będzie stała,
będzie stać
 będzie stało,
będzie stać
 będą stali,
będą stać
 będą stały,
będą stać
impersonal będzie stać się
conditional 1st stałbym stałabym stalibyśmy stałybyśmy
2nd stałbyś stałabyś stalibyście stałybyście
3rd stałby stałaby stałoby staliby stałyby
impersonal stano by
imperative 1st niech stoję stójmy
2nd stój stójcie
3rd niech stoi niech stoją
active adjectival participle stojący stojąca stojące stojący stojące
contemporary adverbial participle stojąc
verbal noun stanie
Derived terms[edit]
verbs
nouns
Related terms[edit]
adjective
nouns
verb

Etymology 3[edit]

Compare with Russian сто́ить (stóitʹ).

Verb[edit]

stać (defective verb)

  1. (intransitive) used to express the ability to bear the costs; to be able to afford
    Wreszcie stać mnie na ten płaszcz. ― I can finally afford the coat.
    Nawet za pięć lat nie będzie go stać na ten samochód. ― Even in five years, he will not be able to afford this car.
  2. (intransitive) used to capability; to be capable of
    Wiem, że stać nas na więcej! ― I know that we're capable of more!
Usage notes[edit]

It's used with the genitive possessor (mnie, ciebie, etc.) + na with accusative case.

The phrase "móc sobie pozwolić" (lit. to be able to afford) can be used instead.

Teraz mnie na to nie stać. ― Now, I can't afford it. means: "I don't have money to buy it"
Teraz nie mogę sobie na to pozwolić. ― Now, I can't afford it. means that there is a reason - not necessarily related to money - that is preventing the task from being accomplished
Conjugation[edit]
Conjugation of stać def
present tense stać
past tense było stać
future tense będzie stać
conditional byłoby stać
imperative niech będzie stać

Further reading[edit]

  • stać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stać in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=stać&oldid=73025697"