nastać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -astat͡ɕ
  • Syllabification: na‧stać

Etymology 1

[edit]

From na- +‎ stać (1 sg. stanę), from Proto-Slavic *stati (stem *stan-).

Verb

[edit]

nastać pf (imperfective nastawać)

  1. (intransitive) to come, to arrive (to start and continue in some period)
    Kiedy wreszcie nastał pokój, ludzie nadal nie wiedzieli, co przyniesie jutro.When peace finally came, people still didn't know what tomorrow would bring.
    Nastała zima i mamy coraz krótsze dni.Winter has come and the days are getting shorter and shorter.
  2. (intransitive) to take over the post
    Przegląd zostanie przeprowadzony po nastaniu nowego prezesa.The revision will be carried out once the next CEO is in place.
Conjugation
[edit]
Conjugation of nastać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nastać
future tense 1st nastanę nastaniemy
2nd nastaniesz nastaniecie
3rd nastanie nastaną
impersonal nastanie się
past tense 1st nastałem,
-(e)m nastał
nastałam,
-(e)m nastała
nastałom,
-(e)m nastało
nastaliśmy,
-(e)śmy nastali
nastałyśmy,
-(e)śmy nastały
2nd nastałeś,
-(e)ś nastał
nastałaś,
-(e)ś nastała
nastałoś,
-(e)ś nastało
nastaliście,
-(e)ście nastali
nastałyście,
-(e)ście nastały
3rd nastał nastała nastało nastali nastały
impersonal nastano
conditional 1st nastałbym,
bym nastał
nastałabym,
bym nastała
nastałobym,
bym nastało
nastalibyśmy,
byśmy nastali
nastałybyśmy,
byśmy nastały
2nd nastałbyś,
byś nastał
nastałabyś,
byś nastała
nastałobyś,
byś nastało
nastalibyście,
byście nastali
nastałybyście,
byście nastały
3rd nastałby,
by nastał
nastałaby,
by nastała
nastałoby,
by nastało
nastaliby,
by nastali
nastałyby,
by nastały
impersonal nastano by
imperative 1st niech nastanę nastańmy
2nd nastań nastańcie
3rd niech nastanie niech nastaną
anterior adverbial participle nastawszy
verbal noun nastanie

Etymology 2

[edit]

From na- +‎ stać (1 sg. stoję), from earlier stojać, from Proto-Slavic *stojati, from earlier *stojěti.

Verb

[edit]

nastać pf

  1. (reflexive with się) to spend a lot of time standing in one place
    Kupiłam to, co chciałam, trochę drożej niż myślałam, ale przynajmniej się nie nastałam.I bought what I wanted, it was a little more expensive than I thought, but at least I hadn't been standing a lot for it.
  2. (intransitive, Far Masovian) to begin service
    Owcarze nastajo na Śwęto Jadwige.The shepherds will begin service for Saint Jadwiga.
Conjugation
[edit]
Conjugation of nastać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nastać
future tense 1st nastoję nastoimy
2nd nastoisz nastoicie
3rd nastoi nastoją
impersonal nastoi się
past tense 1st nastałem,
-(e)m nastał
nastałam,
-(e)m nastała
nastałom,
-(e)m nastało
nastaliśmy,
-(e)śmy nastali
nastałyśmy,
-(e)śmy nastały
2nd nastałeś,
-(e)ś nastał
nastałaś,
-(e)ś nastała
nastałoś,
-(e)ś nastało
nastaliście,
-(e)ście nastali
nastałyście,
-(e)ście nastały
3rd nastał nastała nastało nastali nastały
impersonal nastano
conditional 1st nastałbym,
bym nastał
nastałabym,
bym nastała
nastałobym,
bym nastało
nastalibyśmy,
byśmy nastali
nastałybyśmy,
byśmy nastały
2nd nastałbyś,
byś nastał
nastałabyś,
byś nastała
nastałobyś,
byś nastało
nastalibyście,
byście nastali
nastałybyście,
byście nastały
3rd nastałby,
by nastał
nastałaby,
by nastała
nastałoby,
by nastało
nastaliby,
by nastali
nastałyby,
by nastały
impersonal nastano by
imperative 1st niech nastoję nastójmy
2nd nastój nastójcie
3rd niech nastoi niech nastoją
anterior adverbial participle nastawszy
verbal noun nastanie

Further reading

[edit]
  • nastać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nastać in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “nastać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 115