wstrząsnąć

Polish[edit]

wstrząsnąć pf (imperfective wstrząsać)

(transitive) to rock, to shake, to rattle [+instrumental = something/someone]
(transitive, figuratively) to shake (emotionally), to shock, to jolt [+instrumental = someone]
(reflexive with się) to shake, to tremble, to quiver

Conjugation of wstrząsnąć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wstrząsnąć
future tense	1^st	wstrząsnę			wstrząśniemy
	2^nd	wstrząśniesz			wstrząśniecie
	3^rd	wstrząśnie			wstrząsną
	impersonal	wstrząśnie się
past tense	1^st	wstrząsnąłem	wstrząsnęłam		wstrząsnęliśmy	wstrząsnęłyśmy
	2^nd	wstrząsnąłeś	wstrząsnęłaś		wstrząsnęliście	wstrząsnęłyście
	3^rd	wstrząsnął	wstrząsnęła	wstrząsnęło	wstrząsnęli	wstrząsnęły
	impersonal	wstrząśnięto
conditional	1^st	wstrząsnąłbym	wstrząsnęłabym		wstrząsnęlibyśmy	wstrząsnęłybyśmy
	2^nd	wstrząsnąłbyś	wstrząsnęłabyś		wstrząsnęlibyście	wstrząsnęłybyście
	3^rd	wstrząsnąłby	wstrząsnęłaby	wstrząsnęłoby	wstrząsnęliby	wstrząsnęłyby
	impersonal	wstrząśnięto by
imperative	1^st	niech wstrząsnę			wstrząśnijmy
	2^nd	wstrząśnij			wstrząśnijcie
	3^rd	niech wstrząśnie			niech wstrząsną
passive adjectival participle		wstrząśnięty	wstrząśnięta	wstrząśnięte	wstrząśnięci	wstrząśnięte
anterior adverbial participle		wstrząsnąwszy
verbal noun		wstrząśnięcie