wstrzymać

Polish

Etymology

From ws- +‎ trzymać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfstʂɨ.mat͡ɕ/

• Audio 1, wstrzymać

  (file)

• Audio 2, wstrzymać się

  (file)

• Rhymes: -ɨmat͡ɕ
• Syllabification: wstrzy‧mać

Verb

wstrzymać pf (imperfective wstrzymywać)

1. (transitive) to arrest, to stop, to hold up, to rein back
2. (reflexive with się) to abstain

Conjugation

Conjugation of wstrzymać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wstrzymać
future tense	1st	wstrzymam			wstrzymamy
	2nd	wstrzymasz			wstrzymacie
	3rd	wstrzyma			wstrzymają
	impersonal	wstrzyma się
past tense	1st	wstrzymałem, -(e)m wstrzymał	wstrzymałam, -(e)m wstrzymała	wstrzymałom, -(e)m wstrzymało	wstrzymaliśmy, -(e)śmy wstrzymali	wstrzymałyśmy, -(e)śmy wstrzymały
	2nd	wstrzymałeś, -(e)ś wstrzymał	wstrzymałaś, -(e)ś wstrzymała	wstrzymałoś, -(e)ś wstrzymało	wstrzymaliście, -(e)ście wstrzymali	wstrzymałyście, -(e)ście wstrzymały
	3rd	wstrzymał	wstrzymała	wstrzymało	wstrzymali	wstrzymały
	impersonal	wstrzymano
conditional	1st	wstrzymałbym, bym wstrzymał	wstrzymałabym, bym wstrzymała	wstrzymałobym, bym wstrzymało	wstrzymalibyśmy, byśmy wstrzymali	wstrzymałybyśmy, byśmy wstrzymały
	2nd	wstrzymałbyś, byś wstrzymał	wstrzymałabyś, byś wstrzymała	wstrzymałobyś, byś wstrzymało	wstrzymalibyście, byście wstrzymali	wstrzymałybyście, byście wstrzymały
	3rd	wstrzymałby, by wstrzymał	wstrzymałaby, by wstrzymała	wstrzymałoby, by wstrzymało	wstrzymaliby, by wstrzymali	wstrzymałyby, by wstrzymały
	impersonal	wstrzymano by
imperative	1st	niech wstrzymam			wstrzymajmy
	2nd	wstrzymaj			wstrzymajcie
	3rd	niech wstrzyma			niech wstrzymają
passive adjectival participle		wstrzymany	wstrzymana	wstrzymane	wstrzymani	wstrzymane
anterior adverbial participle		wstrzymawszy
verbal noun		wstrzymanie

Derived terms

verbs

• powstrzymać pf
• powstrzymywać impf

 

Further reading

• wstrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wstrzymać in Polish dictionaries at PWN