wyczuć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wy- +‎ czuć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈvɨ.t͡ʂut͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧czuć

Verb[edit]

wyczuć pf (imperfective wyczuwać)

  1. (transitive) to sense, to intuit

Conjugation[edit]

Conjugation of wyczuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyczuć
future tense 1st wyczuję wyczujemy
2nd wyczujesz wyczujecie
3rd wyczuje wyczują
impersonal wyczuje się
past tense 1st wyczułem,
-(e)m wyczuł
wyczułam,
-(e)m wyczuła
wyczułom,
-(e)m wyczuło
wyczuliśmy,
-(e)śmy wyczuli
wyczułyśmy,
-(e)śmy wyczuły
2nd wyczułeś,
-(e)ś wyczuł
wyczułaś,
-(e)ś wyczuła
wyczułoś,
-(e)ś wyczuło
wyczuliście,
-(e)ście wyczuli
wyczułyście,
-(e)ście wyczuły
3rd wyczuł wyczuła wyczuło wyczuli wyczuły
impersonal wyczuto
conditional 1st wyczułbym,
bym wyczuł
wyczułabym,
bym wyczuła
wyczułobym,
bym wyczuło
wyczulibyśmy,
byśmy wyczuli
wyczułybyśmy,
byśmy wyczuły
2nd wyczułbyś,
byś wyczuł
wyczułabyś,
byś wyczuła
wyczułobyś,
byś wyczuło
wyczulibyście,
byście wyczuli
wyczułybyście,
byście wyczuły
3rd wyczułby,
by wyczuł
wyczułaby,
by wyczuła
wyczułoby,
by wyczuło
wyczuliby,
by wyczuli
wyczułyby,
by wyczuły
impersonal wyczuto by
imperative 1st niech wyczuję wyczujmy
2nd wyczuj wyczujcie
3rd niech wyczuje niech wyczują
passive adjectival participle wyczuty wyczuta wyczute wyczuci wyczute
anterior adverbial participle wyczuwszy
verbal noun wyczucie

Further reading[edit]

  • wyczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyczuć in Polish dictionaries at PWN