wydolić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wydołać +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wydolić pf

  1. (intransitive, colloquial, chiefly in the negative) to cope, to manage (to endure the effort or problems associated with an activity and see it through to completion) [with z (+ instrumental) ‘with something’]
    Synonym: wydołać

Conjugation

[edit]
Conjugation of wydolić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydolić
future tense 1st wydolę wydolimy
2nd wydolisz wydolicie
3rd wydoli wydolą
impersonal wydoli się
past tense 1st wydoliłem,
-(e)m wydolił
wydoliłam,
-(e)m wydoliła
wydoliłom,
-(e)m wydoliło
wydoliliśmy,
-(e)śmy wydolili
wydoliłyśmy,
-(e)śmy wydoliły
2nd wydoliłeś,
-(e)ś wydolił
wydoliłaś,
-(e)ś wydoliła
wydoliłoś,
-(e)ś wydoliło
wydoliliście,
-(e)ście wydolili
wydoliłyście,
-(e)ście wydoliły
3rd wydolił wydoliła wydoliło wydolili wydoliły
impersonal wydolono
conditional 1st wydoliłbym,
bym wydolił
wydoliłabym,
bym wydoliła
wydoliłobym,
bym wydoliło
wydolilibyśmy,
byśmy wydolili
wydoliłybyśmy,
byśmy wydoliły
2nd wydoliłbyś,
byś wydolił
wydoliłabyś,
byś wydoliła
wydoliłobyś,
byś wydoliło
wydolilibyście,
byście wydolili
wydoliłybyście,
byście wydoliły
3rd wydoliłby,
by wydolił
wydoliłaby,
by wydoliła
wydoliłoby,
by wydoliło
wydoliliby,
by wydolili
wydoliłyby,
by wydoliły
impersonal wydolono by
imperative 1st niech wydolę wydolmy
2nd wydol wydolcie
3rd niech wydoli niech wydolą
anterior adverbial participle wydoliwszy
verbal noun wydolenie
[edit]
adjectives
noun
verb

Further reading

[edit]
  • wydolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydolić in Polish dictionaries at PWN