wykazać

Polish

Etymology

From wy- +‎ kazać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈka.zat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -azat͡ɕ
• Syllabification: wy‧ka‧zać

Verb

wykazać pf (imperfective wykazywać)

1. (transitive) to demonstrate, to prove, to evince, to show
2. (transitive) to display, to exhibit
3. (transitive) to declare, to disclose
4. (reflexive with się) to prove oneself

Conjugation

Conjugation of wykazać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykazać
future tense	1st	wykażę			wykażemy
	2nd	wykażesz			wykażecie
	3rd	wykaże			wykażą
	impersonal	wykaże się
past tense	1st	wykazałem, -(e)m wykazał	wykazałam, -(e)m wykazała	wykazałom, -(e)m wykazało	wykazaliśmy, -(e)śmy wykazali	wykazałyśmy, -(e)śmy wykazały
	2nd	wykazałeś, -(e)ś wykazał	wykazałaś, -(e)ś wykazała	wykazałoś, -(e)ś wykazało	wykazaliście, -(e)ście wykazali	wykazałyście, -(e)ście wykazały
	3rd	wykazał	wykazała	wykazało	wykazali	wykazały
	impersonal	wykazano
conditional	1st	wykazałbym, bym wykazał	wykazałabym, bym wykazała	wykazałobym, bym wykazało	wykazalibyśmy, byśmy wykazali	wykazałybyśmy, byśmy wykazały
	2nd	wykazałbyś, byś wykazał	wykazałabyś, byś wykazała	wykazałobyś, byś wykazało	wykazalibyście, byście wykazali	wykazałybyście, byście wykazały
	3rd	wykazałby, by wykazał	wykazałaby, by wykazała	wykazałoby, by wykazało	wykazaliby, by wykazali	wykazałyby, by wykazały
	impersonal	wykazano by
imperative	1st	niech wykażę			wykażmy
	2nd	wykaż			wykażcie
	3rd	niech wykaże			niech wykażą
passive adjectival participle		wykazany	wykazana	wykazane	wykazani	wykazane
anterior adverbial participle		wykazawszy
verbal noun		wykazanie

Further reading

• wykazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykazać in Polish dictionaries at PWN