wypytać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ pytać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈpɘ.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧py‧tać

Verb

[edit]

wypytać pf (imperfective wypytywać)

  1. (transitive, reflexive) to grill (to interrogate)
    Synonym: wziąć na spytki
  2. (reflexive with się) to interrogate each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of wypytać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypytać
future tense 1st wypytam wypytamy
2nd wypytasz wypytacie
3rd wypyta wypytają
impersonal wypyta się
past tense 1st wypytałem,
-(e)m wypytał
wypytałam,
-(e)m wypytała
wypytałom,
-(e)m wypytało
wypytaliśmy,
-(e)śmy wypytali
wypytałyśmy,
-(e)śmy wypytały
2nd wypytałeś,
-(e)ś wypytał
wypytałaś,
-(e)ś wypytała
wypytałoś,
-(e)ś wypytało
wypytaliście,
-(e)ście wypytali
wypytałyście,
-(e)ście wypytały
3rd wypytał wypytała wypytało wypytali wypytały
impersonal wypytano
conditional 1st wypytałbym,
bym wypytał
wypytałabym,
bym wypytała
wypytałobym,
bym wypytało
wypytalibyśmy,
byśmy wypytali
wypytałybyśmy,
byśmy wypytały
2nd wypytałbyś,
byś wypytał
wypytałabyś,
byś wypytała
wypytałobyś,
byś wypytało
wypytalibyście,
byście wypytali
wypytałybyście,
byście wypytały
3rd wypytałby,
by wypytał
wypytałaby,
by wypytała
wypytałoby,
by wypytało
wypytaliby,
by wypytali
wypytałyby,
by wypytały
impersonal wypytano by
imperative 1st niech wypytam wypytajmy
2nd wypytaj wypytajcie
3rd niech wypyta niech wypytają
passive adjectival participle wypytany wypytana wypytane wypytani wypytane
anterior adverbial participle wypytawszy
verbal noun wypytanie

Further reading

[edit]
  • wypytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypytać in Polish dictionaries at PWN