wyrwać

Polish

Etymology

From wy- +‎ rwać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.rvat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨrvat͡ɕ
• Syllabification: wy‧rwać

Verb

wyrwać pf (imperfective wyrywać)

1. (transitive) to pull out, to extract
2. (transitive) to pull from, to wrest, to snatch
3. (transitive) to suddenly end, to terminate a state
4. (reflexive with się) to get away, to escape, to get out

Conjugation

Conjugation of wyrwać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrwać
future tense	1st	wyrwę			wyrwiemy
	2nd	wyrwiesz			wyrwiecie
	3rd	wyrwie			wyrwą
	impersonal	wyrwie się
past tense	1st	wyrwałem, -(e)m wyrwał	wyrwałam, -(e)m wyrwała	wyrwałom, -(e)m wyrwało	wyrwaliśmy, -(e)śmy wyrwali	wyrwałyśmy, -(e)śmy wyrwały
	2nd	wyrwałeś, -(e)ś wyrwał	wyrwałaś, -(e)ś wyrwała	wyrwałoś, -(e)ś wyrwało	wyrwaliście, -(e)ście wyrwali	wyrwałyście, -(e)ście wyrwały
	3rd	wyrwał	wyrwała	wyrwało	wyrwali	wyrwały
	impersonal	wyrwano
conditional	1st	wyrwałbym, bym wyrwał	wyrwałabym, bym wyrwała	wyrwałobym, bym wyrwało	wyrwalibyśmy, byśmy wyrwali	wyrwałybyśmy, byśmy wyrwały
	2nd	wyrwałbyś, byś wyrwał	wyrwałabyś, byś wyrwała	wyrwałobyś, byś wyrwało	wyrwalibyście, byście wyrwali	wyrwałybyście, byście wyrwały
	3rd	wyrwałby, by wyrwał	wyrwałaby, by wyrwała	wyrwałoby, by wyrwało	wyrwaliby, by wyrwali	wyrwałyby, by wyrwały
	impersonal	wyrwano by
imperative	1st	niech wyrwę			wyrwijmy
	2nd	wyrwij			wyrwijcie
	3rd	niech wyrwie			niech wyrwą
passive adjectival participle		wyrwany	wyrwana	wyrwane	wyrwani	wyrwane
anterior adverbial participle		wyrwawszy
verbal noun		wyrwanie

Further reading

• wyrwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyrwać in Polish dictionaries at PWN