wytracać

See also: wytrącać

Polish

Etymology

From wytracić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈtra.t͡sat͡ɕ/
• Rhymes: -at͡sat͡ɕ
• Syllabification: wy‧tra‧cać

Verb

wytracać impf (perfective wytracić)

1. (transitive) to slay, to cull, to eradicate

   Synonyms: zabijać, wybijać

2. (transitive) to reduce, to decrease, to lower

   Synonyms: zmniejszać, obniżać

3. (transitive, figuratively) to use up, to lose (e.g. effort, strength)
4. (reflexive with się) to die out

   Synonym: wymierać

Conjugation

Conjugation of wytracać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytracać
present tense	1st	wytracam			wytracamy
	2nd	wytracasz			wytracacie
	3rd	wytraca			wytracają
	impersonal	wytraca się
past tense	1st	wytracałem, -(e)m wytracał	wytracałam, -(e)m wytracała	wytracałom, -(e)m wytracało	wytracaliśmy, -(e)śmy wytracali	wytracałyśmy, -(e)śmy wytracały
	2nd	wytracałeś, -(e)ś wytracał	wytracałaś, -(e)ś wytracała	wytracałoś, -(e)ś wytracało	wytracaliście, -(e)ście wytracali	wytracałyście, -(e)ście wytracały
	3rd	wytracał	wytracała	wytracało	wytracali	wytracały
	impersonal	wytracano
future tense	1st	będę wytracał, będę wytracać	będę wytracała, będę wytracać	będę wytracało, będę wytracać	będziemy wytracali, będziemy wytracać	będziemy wytracały, będziemy wytracać
	2nd	będziesz wytracał, będziesz wytracać	będziesz wytracała, będziesz wytracać	będziesz wytracało, będziesz wytracać	będziecie wytracali, będziecie wytracać	będziecie wytracały, będziecie wytracać
	3rd	będzie wytracał, będzie wytracać	będzie wytracała, będzie wytracać	będzie wytracało, będzie wytracać	będą wytracali, będą wytracać	będą wytracały, będą wytracać
	impersonal	będzie wytracać się
conditional	1st	wytracałbym, bym wytracał	wytracałabym, bym wytracała	wytracałobym, bym wytracało	wytracalibyśmy, byśmy wytracali	wytracałybyśmy, byśmy wytracały
	2nd	wytracałbyś, byś wytracał	wytracałabyś, byś wytracała	wytracałobyś, byś wytracało	wytracalibyście, byście wytracali	wytracałybyście, byście wytracały
	3rd	wytracałby, by wytracał	wytracałaby, by wytracała	wytracałoby, by wytracało	wytracaliby, by wytracali	wytracałyby, by wytracały
	impersonal	wytracano by
imperative	1st	niech wytracam			wytracajmy
	2nd	wytracaj			wytracajcie
	3rd	niech wytraca			niech wytracają
active adjectival participle		wytracający	wytracająca	wytracające	wytracający	wytracające
passive adjectival participle		wytracany	wytracana	wytracane	wytracani	wytracane
contemporary adverbial participle		wytracając
verbal noun		wytracanie

Further reading

• wytracać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wytracać in Polish dictionaries at PWN