zaniknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ niknąć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zaˈɲik.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧nik‧nąć

Verb[edit]

zaniknąć pf (imperfective zanikać)

  1. (intransitive) to dwindle, to wither, to decline, to fade

Conjugation[edit]

Conjugation of zaniknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaniknąć
future tense 1st zaniknę zanikniemy
2nd zanikniesz zanikniecie
3rd zaniknie zanikną
impersonal zaniknie się
past tense 1st zaniknąłem,
-(e)m zaniknął
zaniknęłam,
-(e)m zaniknęła
zaniknęłom,
-(e)m zaniknęło
zaniknęliśmy,
-(e)śmy zaniknęli
zaniknęłyśmy,
-(e)śmy zaniknęły
2nd zaniknąłeś,
-(e)ś zaniknął
zaniknęłaś,
-(e)ś zaniknęła
zaniknęłoś,
-(e)ś zaniknęło
zaniknęliście,
-(e)ście zaniknęli
zaniknęłyście,
-(e)ście zaniknęły
3rd zaniknął zaniknęła zaniknęło zaniknęli zaniknęły
impersonal zaniknięto
conditional 1st zaniknąłbym,
bym zaniknął
zaniknęłabym,
bym zaniknęła
zaniknęłobym,
bym zaniknęło
zaniknęlibyśmy,
byśmy zaniknęli
zaniknęłybyśmy,
byśmy zaniknęły
2nd zaniknąłbyś,
byś zaniknął
zaniknęłabyś,
byś zaniknęła
zaniknęłobyś,
byś zaniknęło
zaniknęlibyście,
byście zaniknęli
zaniknęłybyście,
byście zaniknęły
3rd zaniknąłby,
by zaniknął
zaniknęłaby,
by zaniknęła
zaniknęłoby,
by zaniknęło
zaniknęliby,
by zaniknęli
zaniknęłyby,
by zaniknęły
impersonal zaniknięto by
imperative 1st niech zaniknę zaniknijmy
2nd zaniknij zaniknijcie
3rd niech zaniknie niech zanikną
passive adjectival participle zanikły zanikła zanikłe zanikli zanikłe
anterior adverbial participle zaniknąwszy
verbal noun zaniknięcie

Further reading[edit]

  • zaniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaniknąć in Polish dictionaries at PWN