zaruchać

Polish

Etymology

From za- +‎ ruchać (“to fuck”).

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈru.xat͡ɕ/
• Rhymes: -uxat͡ɕ
• Syllabification: za‧ru‧chać

Verb

zaruchać pf

1. (transitive, vulgar) to score, to get into someone's pants, to succeed at initiating a sexual encounter
2. (intransitive, vulgar) to lose one's virginity; used mainly of men

Conjugation

Conjugation of zaruchać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaruchać
future tense	1st	zarucham			zaruchamy
	2nd	zaruchasz			zaruchacie
	3rd	zarucha			zaruchają
	impersonal	zarucha się
past tense	1st	zaruchałem, -(e)m zaruchał	zaruchałam, -(e)m zaruchała	zaruchałom, -(e)m zaruchało	zaruchaliśmy, -(e)śmy zaruchali	zaruchałyśmy, -(e)śmy zaruchały
	2nd	zaruchałeś, -(e)ś zaruchał	zaruchałaś, -(e)ś zaruchała	zaruchałoś, -(e)ś zaruchało	zaruchaliście, -(e)ście zaruchali	zaruchałyście, -(e)ście zaruchały
	3rd	zaruchał	zaruchała	zaruchało	zaruchali	zaruchały
	impersonal	zaruchano
conditional	1st	zaruchałbym, bym zaruchał	zaruchałabym, bym zaruchała	zaruchałobym, bym zaruchało	zaruchalibyśmy, byśmy zaruchali	zaruchałybyśmy, byśmy zaruchały
	2nd	zaruchałbyś, byś zaruchał	zaruchałabyś, byś zaruchała	zaruchałobyś, byś zaruchało	zaruchalibyście, byście zaruchali	zaruchałybyście, byście zaruchały
	3rd	zaruchałby, by zaruchał	zaruchałaby, by zaruchała	zaruchałoby, by zaruchało	zaruchaliby, by zaruchali	zaruchałyby, by zaruchały
	impersonal	zaruchano by
imperative	1st	niech zarucham			zaruchajmy
	2nd	zaruchaj			zaruchajcie
	3rd	niech zarucha			niech zaruchają
anterior adverbial participle		zaruchawszy
verbal noun		zaruchanie

Further reading

• zaruchać in Polish dictionaries at PWN