zetelen

Dutch

Etymology

From zetel +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzeː.tə.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ze‧te‧len

Verb

zetelen

1. to settle, reside, sit (especially as in parliament)
2. to be established

Conjugation

Conjugation of zetelen (weak)
infinitive	zetelen
past singular	zetelde
past participle	gezeteld
infinitive	zetelen
gerund	zetelen n
	present tense	past tense
1st person singular	zetel	zetelde
2nd person sing. (jij)	zetelt, zetel2	zetelde
2nd person sing. (u)	zetelt	zetelde
2nd person sing. (gij)	zetelt	zetelde
3rd person singular	zetelt	zetelde
plural	zetelen	zetelden
subjunctive sing.1	zetele	zetelde
subjunctive plur.1	zetelen	zetelden
imperative sing.	zetel
imperative plur.1	zetelt
participles	zetelend	gezeteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Afrikaans: setel