zjałowieć

Polish

From z- +‎ jałowieć. First attested in the 16th century.^[1]

zjałowieć pf (imperfective jałowieć)

(intransitive, rare) to become barren, to become infertile
Synonym: wyjałowieć
(intransitive, rare) to waste; to become barren (to become deprived of something valuable)
Synonym: wyjałowieć

Conjugation of zjałowieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zjałowieć
future tense	1^st	zjałowieję			zjałowiejemy
	2^nd	zjałowiejesz			zjałowiejecie
	3^rd	zjałowieje			zjałowieją
	impersonal	zjałowieje się
past tense	1^st	zjałowiałem, -(e)m zjałowiał	zjałowiałam, -(e)m zjałowiała	zjałowiałom, -(e)m zjałowiało	zjałowieliśmy, -(e)śmy zjałowieli	zjałowiałyśmy, -(e)śmy zjałowiały
	2^nd	zjałowiałeś, -(e)ś zjałowiał	zjałowiałaś, -(e)ś zjałowiała	zjałowiałoś, -(e)ś zjałowiało	zjałowieliście, -(e)ście zjałowieli	zjałowiałyście, -(e)ście zjałowiały
	3^rd	zjałowiał	zjałowiała	zjałowiało	zjałowieli	zjałowiały
	impersonal	zjałowiano
conditional	1^st	zjałowiałbym, bym zjałowiał	zjałowiałabym, bym zjałowiała	zjałowiałobym, bym zjałowiało	zjałowielibyśmy, byśmy zjałowieli	zjałowiałybyśmy, byśmy zjałowiały
	2^nd	zjałowiałbyś, byś zjałowiał	zjałowiałabyś, byś zjałowiała	zjałowiałobyś, byś zjałowiało	zjałowielibyście, byście zjałowieli	zjałowiałybyście, byście zjałowiały
	3^rd	zjałowiałby, by zjałowiał	zjałowiałaby, by zjałowiała	zjałowiałoby, by zjałowiało	zjałowieliby, by zjałowieli	zjałowiałyby, by zjałowiały
	impersonal	zjałowiano by
imperative	1^st	niech zjałowieję			zjałowiejmy
	2^nd	zjałowiej			zjałowiejcie
	3^rd	niech zjałowieje			niech zjałowieją
anterior adverbial participle		zjałowiawszy
verbal noun		zjałowienie

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zjałowieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]