zmieść

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъmesti. By surface analysis, z- +‎ mieść. Doublet of śmieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zmjɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
• Syllabification: zmieść

Verb

zmieść pf (imperfective zmiatać)

1. (transitive) to sweep off of, to remove by sweeping (off of a surface)
2. (intransitive, colloquial) to scram, to leave

   Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation

Conjugation of zmieść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zmieść
future tense	1st	zmiotę			zmieciemy
	2nd	zmieciesz			zmieciecie
	3rd	zmiecie			zmiotą
	impersonal	zmiecie się
past tense	1st	zmiotłem, -(e)m zmiótł	zmiotłam, -(e)m zmiotła	zmiotłom, -(e)m zmiotło	zmietliśmy, -(e)śmy zmietli	zmiotłyśmy, -(e)śmy zmiotły
	2nd	zmiotłeś, -(e)ś zmiótł	zmiotłaś, -(e)ś zmiotła	zmiotłoś, -(e)ś zmiotło	zmietliście, -(e)ście zmietli	zmiotłyście, -(e)ście zmiotły
	3rd	zmiótł	zmiotła	zmiotło	zmietli	zmiotły
	impersonal	zmieciono
conditional	1st	zmiótłbym, bym zmiótł	zmiotłabym, bym zmiotła	zmiotłobym, bym zmiotło	zmietlibyśmy, byśmy zmietli	zmiotłybyśmy, byśmy zmiotły
	2nd	zmiótłbyś, byś zmiótł	zmiotłabyś, byś zmiotła	zmiotłobyś, byś zmiotło	zmietlibyście, byście zmietli	zmiotłybyście, byście zmiotły
	3rd	zmiótłby, by zmiótł	zmiotłaby, by zmiotła	zmiotłoby, by zmiotło	zmietliby, by zmietli	zmiotłyby, by zmiotły
	impersonal	zmieciono by
imperative	1st	niech zmiotę			zmiećmy
	2nd	zmieć			zmiećcie
	3rd	niech zmiecie			niech zmiotą
passive adjectival participle		zmieciony	zmieciona	zmiecione	zmieceni	zmiecione
anterior adverbial participle		zmiótłszy
verbal noun		zmiecenie

Further reading

• zmieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zmieść in Polish dictionaries at PWN