αποσιωπώ

See also: ἀποσιωπῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀποσιωπῶ (aposiōpô), contracted form of ἀποσῐωπάω (aposiōpáō) from ἀπό (apó) + σιωπῶ (siōpô). By surface analysis, απο- (apo-) +‎ σιωπώ (siopó)

Pronunciation

• IPA^(key): /a.po.si.oˈpo/
• Hyphenation: α‧πο‧σι‧ω‧πώ

Verb

αποσιωπώ • (aposiopó) (past αποσιώπησα, passive αποσιωπώμαι, p‑past αποσιωπήθηκα)

1. to suppress, hush up

Conjugation

αποσιωπώ, αποσιωπώμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποσιωπώ	αποσιωπήσω	αποσιωπώμαι	αποσιωπηθώ
2 sg	αποσιωπάς	αποσιωπήσεις	αποσιωπάσαι	αποσιωπηθείς
3 sg	αποσιωπά	αποσιωπήσει	αποσιωπάται	αποσιωπηθεί
1 pl	αποσιωπούμε	αποσιωπήσουμε, [-ομε]	αποσιωπόμαστε, {‑ώμεθα}	αποσιωπηθούμε
2 pl	αποσιωπάτε	αποσιωπήσετε	αποσιωπάστε, {‑άσθε}	αποσιωπηθείτε
3 pl	αποσιωπούν(ε)	αποσιωπήσουν(ε)	αποσιωπώνται	αποσιωπηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αποσιωπούσα	αποσιώπησα	—	αποσιωπήθηκα
2 sg	αποσιωπούσες	αποσιώπησες	—	αποσιωπήθηκες
3 sg	αποσιωπούσε	αποσιώπησε	{αποσιωπάτο}	αποσιωπήθηκε
1 pl	αποσιωπούσαμε	αποσιωπήσαμε	—	αποσιωπηθήκαμε
2 pl	αποσιωπούσατε	αποσιωπήσατε	—	αποσιωπηθήκατε
3 pl	αποσιωπούσαν(ε)	αποσιώπησαν, αποσιωπήσαν(ε)	{αποσιωπώντο}	αποσιωπήθηκαν, αποσιωπηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποσιωπώ ➤	θα αποσιωπήσω ➤	θα αποσιωπώμαι ➤	θα αποσιωπηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποσιωπάς, …	θα αποσιωπήσεις, …	θα αποσιωπάσαι, …	θα αποσιωπηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποσιωπήσει   έχω, έχεις, … αποσιωπημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αποσιωπηθεί   είμαι, είσαι, … αποσιωπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποσιωπήσει   είχα, είχες, … αποσιωπημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αποσιωπηθεί   ήμουν, ήσουν, … αποσιωπημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποσιωπήσει   θα έχω, θα έχεις, … αποσιωπημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αποσιωπηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αποσιωπημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αποσιώπησε	—	αποσιωπήσου
2 pl	αποσιωπάτε	αποσιωπήστε	(αποσιωπάστε), {αποσιωπάσθε}	αποσιωπηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποσιωπώντας ➤		αποσιωπώμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αποσιωπήσει ➤		—
Nonfinite form➤	αποσιωπήσει		αποσιωπηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποσιώπηση f (aposiópisi, “hushing up”)
• αποσιωπτήρας m (aposioptíras, “silencer, muffler”)
• αποσιωπητικά n pl (aposiopitiká, “ellipsis”)
• παρασιωπώ (parasiopó, “intentionally omit”)
• σιωπώ (siopó, “keep silent”)