αρχαίος

See also: ἀρχαῖος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀρχαῖος (arkhaîos).

Adjective

αρχαίος • (archaíos) m (feminine αρχαία, neuter αρχαίο)

1. ancient, antiquated, antique, from the beginning

   Synonym: (abbreviation) αρχ. (arch.)

Declension

Declension of αρχαίος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρχαίος •	αρχαία •	αρχαίο •	αρχαίοι •	αρχαίες •	αρχαία •
genitive	αρχαίου •	αρχαίας •	αρχαίου •	αρχαίων •	αρχαίων •	αρχαίων •
accusative	αρχαίο •	αρχαία •	αρχαίο •	αρχαίους •	αρχαίες •	αρχαία •
vocative	αρχαίε •	αρχαία •	αρχαίο •	αρχαίοι •	αρχαίες •	αρχαία •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αρχαίος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αρχαίος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρχαιότερος •	αρχαιότερη •	αρχαιότερο •	αρχαιότεροι •	αρχαιότερες •	αρχαιότερα •
genitive	αρχαιότερου •	αρχαιότερης •	αρχαιότερου •	αρχαιότερων •	αρχαιότερων •	αρχαιότερων •
accusative	αρχαιότερο •	αρχαιότερη •	αρχαιότερο •	αρχαιότερους •	αρχαιότερες •	αρχαιότερα •
vocative	αρχαιότερε •	αρχαιότερη •	αρχαιότερο •	αρχαιότεροι •	αρχαιότερες •	αρχαιότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αρχαιότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρχαιότατος •	αρχαιότατη •	αρχαιότατο •	αρχαιότατοι •	αρχαιότατες •	αρχαιότατα •
genitive	αρχαιότατου •	αρχαιότατης •	αρχαιότατου •	αρχαιότατων •	αρχαιότατων •	αρχαιότατων •
accusative	αρχαιότατο •	αρχαιότατη •	αρχαιότατο •	αρχαιότατους •	αρχαιότατες •	αρχαιότατα •
vocative	αρχαιότατε •	αρχαιότατη •	αρχαιότατο •	αρχαιότατοι •	αρχαιότατες •	αρχαιότατα •

Coordinate terms

• γέρος (géros, “old person”)
• παλιός (paliós, “old, former (object, saying, job)”)

Related terms

• αρχ. (arch., “ancient”)
• αρχαία n pl (archaía, “antiquities”)
• αρχαΐζουσα f (archaḯzousa, “archaism”)
• αρχαΐζω (archaḯzo, “to archaise”)
• αρχαΐζων (archaḯzon, “favouring archaising”, adjective)
• αρχαϊκός (archaïkós, “archaic, archaising”, adjective)
• αρχαϊκότητα f (archaïkótita)
• αρχαιογνωσία f (archaiognosía, “antiquarianism”)
• αρχαιοδίφης m (archaiodífis, “antiquary”)
• αρχαιοελληνικός (archaioellinikós, “ancient Greek”, adjective)
• αρχαιομάθεια f (archaiomátheia, “ancient Greek study”)
• αρχαιομαθής (archaiomathís, adjective)
• αρχαιοπρ. (archaiopr., “archaic”)
• αρχαιοπρέπεια f (archaioprépeia)
• αρχαιοπρεπής (archaioprepís, “archaic, archaistic”, adjective)
• αρχαιόπρεπος (archaióprepos, “archaic”, adjective)
• αρχαιοπώλης m (archaiopólis)
• αρχαιοπώλισσα (archaiopólissa, “f”)
• αρχαιότερος (archaióteros, “more ancient”, adjective)
• αρχαιότητα f (archaiótita, “ancient times”)
• αρχαιόφιλος m (archaiófilos, “antiquarian”)
• αρχαϊσμός m (archaïsmós, “archaism”)
• αρχαϊστ. (archaïst., “archaistic”)
• αρχαϊστής m (archaïstís, “archaist”)
• αρχαϊστικός (archaïstikós, “archaistic”, adjective)
• αρχαΐστρια f (archaḯstria, “archaist”)

Αntiques

• αρχαιολάτρης m (archaiolátris, “antique lover”)
• αρχαιολατρία f (archaiolatría, “loving of antiques”)
• αρχαιολάτρισσα f (archaiolátrissa, “antique lover”)
• αρχαιοπωλείο n (archaiopoleío, “antique shop”)
• αρχαιοπώλης m (archaiopólis, “antique dealer”)
• αρχαιοκαπηλία f (archaiokapilía, “illicit trade”)
• αρχαιοκάπηλος m (archaiokápilos, “illicit dealer”)

Αrchaeology &c

• αρχαιολογία f (archaiología, “archaeology”)
• αρχαιολογικός (archaiologikós, “archaeological”, adjective)
• αρχαιολόγος m (archaiológos, “archaeologist”)
• αρχαιοσυλία f (archaiosylía, “looting of antiquities”)
• αρχαιόσυλος m (archaiósylos, “looter of antiquities”)

Further reading

• αρχαίος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language