καταδιώκω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “against”) +‎ διώκω (diṓkō, “persecute”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.di.ɔ̌ː.kɔː/ → /ka.ta.ðiˈo.ko/ → /ka.ta.ðiˈo.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.di.ɔ̌ː.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.diˈo.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/

Verb

κᾰτᾰδῐώκω • (katadiṓkō)

1. to pursue closely

Conjugation

   Present: κᾰτᾰδῐώκω, κᾰτᾰδῐώκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰδῐώκω	κᾰτᾰδῐώκεις	κᾰτᾰδῐώκει	κᾰτᾰδῐώκετον	κᾰτᾰδῐώκετον	κᾰτᾰδῐώκομεν	κᾰτᾰδῐώκετε	κᾰτᾰδῐώκουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰδῐώκω	κᾰτᾰδῐώκῃς	κᾰτᾰδῐώκῃ	κᾰτᾰδῐώκητον	κᾰτᾰδῐώκητον	κᾰτᾰδῐώκωμεν	κᾰτᾰδῐώκητε	κᾰτᾰδῐώκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰδῐώκοιμῐ	κᾰτᾰδῐώκοις	κᾰτᾰδῐώκοι	κᾰτᾰδῐώκοιτον	κᾰτᾰδῐωκοίτην	κᾰτᾰδῐώκοιμεν	κᾰτᾰδῐώκοιτε	κᾰτᾰδῐώκοιεν
	imperative		κᾰτᾰδῐ́ωκε	κᾰτᾰδῐωκέτω	κᾰτᾰδῐώκετον	κᾰτᾰδῐωκέτων		κᾰτᾰδῐώκετε	κᾰτᾰδῐωκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰδῐώκομαι	κᾰτᾰδῐώκῃ, κᾰτᾰδῐώκει	κᾰτᾰδῐώκεται	κᾰτᾰδῐώκεσθον	κᾰτᾰδῐώκεσθον	κᾰτᾰδῐωκόμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώκεσθε	κᾰτᾰδῐώκονται
	subjunctive	κᾰτᾰδῐώκωμαι	κᾰτᾰδῐώκῃ	κᾰτᾰδῐώκηται	κᾰτᾰδῐώκησθον	κᾰτᾰδῐώκησθον	κᾰτᾰδῐωκώμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώκησθε	κᾰτᾰδῐώκωνται
	optative	κᾰτᾰδῐωκοίμην	κᾰτᾰδῐώκοιο	κᾰτᾰδῐώκοιτο	κᾰτᾰδῐώκοισθον	κᾰτᾰδῐωκοίσθην	κᾰτᾰδῐωκοίμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώκοισθε	κᾰτᾰδῐώκοιντο
	imperative		κᾰτᾰδῐώκου	κᾰτᾰδῐωκέσθω	κᾰτᾰδῐώκεσθον	κᾰτᾰδῐωκέσθων		κᾰτᾰδῐώκεσθε	κᾰτᾰδῐωκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰδῐώκειν				κᾰτᾰδῐώκεσθαι
participle	m	κᾰτᾰδῐώκων				κᾰτᾰδῐωκόμενος
	f	κᾰτᾰδῐώκουσᾰ				κᾰτᾰδῐωκομένη
	n	κᾰτᾰδῐῶκον				κᾰτᾰδῐωκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτεδῐ́ωκον, κᾰτεδῐωκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεδῐ́ωκον	κᾰτεδῐ́ωκες	κᾰτεδῐ́ωκε(ν)	κᾰτεδῐώκετον	κᾰτεδῐωκέτην	κᾰτεδῐώκομεν	κᾰτεδῐώκετε	κᾰτεδῐ́ωκον
middle/ passive	indicative	κᾰτεδῐωκόμην	κᾰτεδῐώκου	κᾰτεδῐώκετο	κᾰτεδῐώκεσθον	κᾰτεδῐωκέσθην	κᾰτεδῐωκόμεθᾰ	κᾰτεδῐώκεσθε	κᾰτεδῐώκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰδῐώξω, κᾰτᾰδῐώξομαι, κᾰτᾰδῐωχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰδῐώξω	κᾰτᾰδῐώξεις	κᾰτᾰδῐώξει	κᾰτᾰδῐώξετον	κᾰτᾰδῐώξετον	κᾰτᾰδῐώξομεν	κᾰτᾰδῐώξετε	κᾰτᾰδῐώξουσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰδῐώξοιμῐ	κᾰτᾰδῐώξοις	κᾰτᾰδῐώξοι	κᾰτᾰδῐώξοιτον	κᾰτᾰδῐωξοίτην	κᾰτᾰδῐώξοιμεν	κᾰτᾰδῐώξοιτε	κᾰτᾰδῐώξοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰδῐώξομαι	κᾰτᾰδῐώξῃ, κᾰτᾰδῐώξει	κᾰτᾰδῐώξεται	κᾰτᾰδῐώξεσθον	κᾰτᾰδῐώξεσθον	κᾰτᾰδῐωξόμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώξεσθε	κᾰτᾰδῐώξονται
	optative	κᾰτᾰδῐωξοίμην	κᾰτᾰδῐώξοιο	κᾰτᾰδῐώξοιτο	κᾰτᾰδῐώξοισθον	κᾰτᾰδῐωξοίσθην	κᾰτᾰδῐωξοίμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώξοισθε	κᾰτᾰδῐώξοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰδῐωχθήσομαι	κᾰτᾰδῐωχθήσῃ	κᾰτᾰδῐωχθήσεται	κᾰτᾰδῐωχθήσεσθον	κᾰτᾰδῐωχθήσεσθον	κᾰτᾰδῐωχθησόμεθᾰ	κᾰτᾰδῐωχθήσεσθε	κᾰτᾰδῐωχθήσονται
	optative	κᾰτᾰδῐωχθησοίμην	κᾰτᾰδῐωχθήσοιο	κᾰτᾰδῐωχθήσοιτο	κᾰτᾰδῐωχθήσοισθον	κᾰτᾰδῐωχθησοίσθην	κᾰτᾰδῐωχθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰδῐωχθήσοισθε	κᾰτᾰδῐωχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰδῐώξειν			κᾰτᾰδῐώξεσθαι		κᾰτᾰδῐωχθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰδῐώξων			κᾰτᾰδῐωξόμενος		κᾰτᾰδῐωχθησόμενος
	f	κᾰτᾰδῐώξουσᾰ			κᾰτᾰδῐωξομένη		κᾰτᾰδῐωχθησομένη
	n	κᾰτᾰδῐῶξον			κᾰτᾰδῐωξόμενον		κᾰτᾰδῐωχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτεδῐ́ωξᾰ, κᾰτεδῐωξᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεδῐ́ωξᾰ	κᾰτεδῐ́ωξᾰς	κᾰτεδῐ́ωξε(ν)	κᾰτεδῐώξᾰτον	κᾰτεδῐωξᾰ́την	κᾰτεδῐώξᾰμεν	κᾰτεδῐώξᾰτε	κᾰτεδῐ́ωξᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰδῐώξω	κᾰτᾰδῐώξῃς	κᾰτᾰδῐώξῃ	κᾰτᾰδῐώξητον	κᾰτᾰδῐώξητον	κᾰτᾰδῐώξωμεν	κᾰτᾰδῐώξητε	κᾰτᾰδῐώξωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰδῐώξαιμῐ	κᾰτᾰδῐώξειᾰς, κᾰτᾰδῐώξαις	κᾰτᾰδῐώξειε(ν), κᾰτᾰδῐώξαι	κᾰτᾰδῐώξαιτον	κᾰτᾰδῐωξαίτην	κᾰτᾰδῐώξαιμεν	κᾰτᾰδῐώξαιτε	κᾰτᾰδῐώξειᾰν, κᾰτᾰδῐώξαιεν
	imperative		κᾰτᾰδῐ́ωξον	κᾰτᾰδῐωξᾰ́τω	κᾰτᾰδῐώξᾰτον	κᾰτᾰδῐωξᾰ́των		κᾰτᾰδῐώξᾰτε	κᾰτᾰδῐωξᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεδῐωξᾰ́μην	κᾰτεδῐώξω	κᾰτεδῐώξᾰτο	κᾰτεδῐώξᾰσθον	κᾰτεδῐωξᾰ́σθην	κᾰτεδῐωξᾰ́μεθᾰ	κᾰτεδῐώξᾰσθε	κᾰτεδῐώξᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰδῐώξωμαι	κᾰτᾰδῐώξῃ	κᾰτᾰδῐώξηται	κᾰτᾰδῐώξησθον	κᾰτᾰδῐώξησθον	κᾰτᾰδῐωξώμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώξησθε	κᾰτᾰδῐώξωνται
	optative	κᾰτᾰδῐωξαίμην	κᾰτᾰδῐώξαιο	κᾰτᾰδῐώξαιτο	κᾰτᾰδῐώξαισθον	κᾰτᾰδῐωξαίσθην	κᾰτᾰδῐωξαίμεθᾰ	κᾰτᾰδῐώξαισθε	κᾰτᾰδῐώξαιντο
	imperative		κᾰτᾰδῐ́ωξαι	κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθω	κᾰτᾰδῐώξᾰσθον	κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθων		κᾰτᾰδῐώξᾰσθε	κᾰτᾰδῐωξᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κᾰτᾰδῐῶξαι			κᾰτᾰδῐώξᾰσθαι
participle	m	κᾰτᾰδῐώξᾱς			κᾰτᾰδῐωξᾰ́μενος
	f	κᾰτᾰδῐώξᾱσᾰ			κᾰτᾰδῐωξᾰμένη
	n	κᾰτᾰδῐῶξᾰν			κᾰτᾰδῐωξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰ, κᾰτᾰδεδίωγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰ	κᾰτᾰδῐδεδίωχᾰς	κᾰτᾰδῐδεδίωχε(ν)	κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτον	κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτον	κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰμεν	κᾰτᾰδῐδεδιώχᾰτε	κᾰτᾰδῐδεδιώχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰδῐδεδιώχω	κᾰτᾰδῐδεδιώχῃς	κᾰτᾰδῐδεδιώχῃ	κᾰτᾰδῐδεδιώχητον	κᾰτᾰδῐδεδιώχητον	κᾰτᾰδῐδεδιώχωμεν	κᾰτᾰδῐδεδιώχητε	κᾰτᾰδῐδεδιώχωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰδῐδεδιώχοιμῐ, κᾰτᾰδῐδεδιωχοίην	κᾰτᾰδῐδεδιώχοις, κᾰτᾰδῐδεδιωχοίης	κᾰτᾰδῐδεδιώχοι, κᾰτᾰδῐδεδιωχοίη	κᾰτᾰδῐδεδιώχοιτον	κᾰτᾰδῐδεδιωχοίτην	κᾰτᾰδῐδεδιώχοιμεν	κᾰτᾰδῐδεδιώχοιτε	κᾰτᾰδῐδεδιώχοιεν
	imperative		κᾰτᾰδῐδεδίωχε	κᾰτᾰδῐδεδιωχέτω	κᾰτᾰδῐδεδιώχετον	κᾰτᾰδῐδεδιωχέτων		κᾰτᾰδῐδεδιώχετε	κᾰτᾰδῐδεδιωχόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰδεδίωγμαι	κᾰτᾰδεδίωξαι	κᾰτᾰδεδίωκται	κᾰτᾰδεδίωχθον	κᾰτᾰδεδίωχθον	κᾰτᾰδεδιώγμεθᾰ	κᾰτᾰδεδίωχθε	κᾰτᾰδεδιώχᾰται
	subjunctive	κᾰτᾰδεδιωγμένος ὦ	κᾰτᾰδεδιωγμένος ᾖς	κᾰτᾰδεδιωγμένος ᾖ	κᾰτᾰδεδιωγμένω ἦτον	κᾰτᾰδεδιωγμένω ἦτον	κᾰτᾰδεδιωγμένοι ὦμεν	κᾰτᾰδεδιωγμένοι ἦτε	κᾰτᾰδεδιωγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴην	κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴης	κᾰτᾰδεδιωγμένος εἴη	κᾰτᾰδεδιωγμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰδεδιωγμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰδεδιωγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰδεδίωξο	κᾰτᾰδεδιώχθω	κᾰτᾰδεδίωχθον	κᾰτᾰδεδιώχθων		κᾰτᾰδεδίωχθε	κᾰτᾰδεδιώχθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰδῐδεδιωχέναι				κᾰτᾰδεδιῶχθαι
participle	m	κᾰτᾰδῐδεδιωχώς				κᾰτᾰδεδιωγμένος
	f	κᾰτᾰδῐδεδιωχυῖᾰ				κᾰτᾰδεδιωγμένη
	n	κᾰτᾰδῐδεδιωχός				κᾰτᾰδεδιωγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• καταδιώκω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• καταδιώκω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “καταδιώκω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek καταδιώκω (katadiṓkō) as a semantic loan from French poursuivre, persécuter. By surface analysis, κατα- (“against”) +‎ διώκω (“persecute”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.ta.ðiˈo.ko/
• Hyphenation: κα‧τα‧δι‧ώ‧κω

Verb

καταδιώκω • (katadióko) (past καταδίωξα, passive καταδιώκομαι)

1. to pursue, chase

Conjugation

καταδιώκω   καταδιώκομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	καταδιώκω	καταδιώξω	καταδιώκομαι	καταδιωχτώ, καταδιωχθώ
2 sg	καταδιώκεις	καταδιώξεις	καταδιώκεσαι	καταδιωχτείς, καταδιωχθείς
3 sg	καταδιώκει	καταδιώξει	καταδιώκεται	καταδιωχτεί, καταδιωχθεί
1 pl	καταδιώκουμε, [‑ομε]	καταδιώξουμε, [‑ομε]	καταδιωκόμαστε	καταδιωχτούμε, καταδιωχθούμε
2 pl	καταδιώκετε	καταδιώξετε	καταδιώκεστε, καταδιωκόσαστε	καταδιωχτείτε, καταδιωχθείτε
3 pl	καταδιώκουν(ε)	καταδιώξουν(ε)	καταδιώκονται	καταδιωχτούν(ε), καταδιωχθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	καταδίωκα	καταδίωξα	καταδιωκόμουν(α)	καταδιώχτηκα, καταδιώχθηκα
2 sg	καταδίωκες	καταδίωξες	καταδιωκόσουν(α)	καταδιώχτηκες, καταδιώχθηκες
3 sg	καταδίωκε	καταδίωξε	καταδιωκόταν(ε)	καταδιώχτηκε, καταδιώχθηκε
1 pl	καταδιώκαμε	καταδιώξαμε	καταδιωκόμασταν, (‑όμαστε)	καταδιωχτήκαμε, καταδιωχθήκαμε
2 pl	καταδιώκατε	καταδιώξατε	καταδιωκόσασταν, (‑όσαστε)	καταδιωχτήκατε, καταδιωχθήκατε
3 pl	καταδίωκαν, καταδιώκαν(ε)	καταδίωξαν, καταδιώξαν(ε)	καταδιώκονταν, (καταδιωκόντουσαν)	καταδιώχτηκαν, καταδιωχτήκαν(ε), καταδιώχθηκαν, καταδιωχθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα καταδιώκω ➤	θα καταδιώξω ➤	θα καταδιώκομαι ➤	θα καταδιωχτώ / καταδιωχθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα καταδιώκεις, …	θα καταδιώξεις, …	θα καταδιώκεσαι, …	θα καταδιωχτείς / καταδιωχθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … καταδιώξει   έχω, έχεις, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί   είμαι, είσαι, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … καταδιώξει   είχα, είχες, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί   ήμουν, ήσουν, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … καταδιώξει   θα έχω, θα έχεις, … καταδιωγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … καταδιωχτεί / καταδιωχθεί   θα είμαι, θα είσαι, … καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	καταδίωκε	καταδίωξε	—	καταδιώξου
2 pl	καταδιώκετε	καταδιώξτε	καταδιώκεστε	καταδιωχτείτε, καταδιωχθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	καταδιώκοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας καταδιώξει ➤		καταδιωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	καταδιώξει		καταδιωχτεί, καταδιωχθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αδίωκτος (adíoktos, “unprosecuted”)
• ακαταδίωκτος (akatadíoktos, “not possible to be prosecuted”)
• καταδιωγμός m (katadiogmós, “pogrom”)
• καταδιωκτικός (katadioktikós, “prosecuting”)
• καταδίωξη f (katadíoxi, “prosecution”) (law)
• and see: διώκω (dióko, “persecute, prosecute”)