μπερδεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἐμπερδεύω (emperdeúō) < ἐμπερδένω (emperdénō) (see δένω (déno)) as in the participle ἐμπερδεμένος (emperdeménos) (see μπερδεμένος (berdeménos)). From (ἐν-) ἐμ- ((en-) em-, “in”) + (περι-) περ- ((peri-) per-, “around”) + the ancient δέω (déō, “sense: tie”).

Pronunciation

• IPA^(key): /beɾˈðe.vo/
• Hyphenation: μπερ‧δεύ‧ω

Verb

μπερδεύω • (berdévo) (past μπέρδεψα, passive μπερδεύομαι, p‑past μπερδεύτηκα, ppp μπερδεμένος)

1. to tangle, muddle (hair, string, etc)
2. to muddle, confuse (thought, etc)

Conjugation

μπερδεύω   μπερδεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	μπερδεύω	μπερδέψω	μπερδεύομαι	μπερδευτώ
2 sg	μπερδεύεις	μπερδέψεις	μπερδεύεσαι	μπερδευτείς
3 sg	μπερδεύει	μπερδέψει	μπερδεύεται	μπερδευτεί
1 pl	μπερδεύουμε, [‑ομε]	μπερδέψουμε, [‑ομε]	μπερδευόμαστε	μπερδευτούμε
2 pl	μπερδεύετε	μπερδέψετε	μπερδεύεστε, μπερδευόσαστε	μπερδευτείτε
3 pl	μπερδεύουν(ε)	μπερδέψουν(ε)	μπερδεύονται	μπερδευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	μπέρδευα	μπέρδεψα	μπερδευόμουν(α)	μπερδεύτηκα
2 sg	μπέρδευες	μπέρδεψες	μπερδευόσουν(α)	μπερδεύτηκες
3 sg	μπέρδευε	μπέρδεψε	μπερδευόταν(ε)	μπερδεύτηκε
1 pl	μπερδεύαμε	μπερδέψαμε	μπερδευόμασταν, (‑όμαστε)	μπερδευτήκαμε
2 pl	μπερδεύατε	μπερδέψατε	μπερδευόσασταν, (‑όσαστε)	μπερδευτήκατε
3 pl	μπέρδευαν, μπερδεύαν(ε)	μπέρδεψαν, μπερδέψαν(ε)	μπερδεύονταν, (μπερδευόντουσαν)	μπερδεύτηκαν, μπερδευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα μπερδεύω ➤	θα μπερδέψω ➤	θα μπερδεύομαι ➤	θα μπερδευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα μπερδεύεις, …	θα μπερδέψεις, …	θα μπερδεύεσαι, …	θα μπερδευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … μπερδέψει   έχω, έχεις, … μπερδεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … μπερδευτεί   είμαι, είσαι, … μπερδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … μπερδέψει   είχα, είχες, … μπερδεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … μπερδευτεί   ήμουν, ήσουν, … μπερδεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … μπερδέψει   θα έχω, θα έχεις, … μπερδεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … μπερδευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … μπερδεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	μπέρδευε	μπέρδεψε, μπέρδευ' 1	—	μπερδέψου
2 pl	μπερδεύετε	μπερδέψτε, μπερδεύτε2	μπερδεύεστε	μπερδευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	μπερδεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας μπερδέψει ➤		μπερδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	μπερδέψει		μπερδευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. μπέρδευ' τον ("confuse him!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• ανακατεύω (anakatévo, “mix, mix up”)
• μπλέκω (bléko)
• μπουρδουκλώνω (bourdouklóno)

 

Antonyms

• ξεμπερδεύω (xemperdévo)

Related terms

• αξεμπέρδευτος (axempérdeftos, “untangled”)
• μπέρδεμα n (bérdema, “confusion, entanglement”)
• μπερδεμένος (berdeménos, “tangled, muddled, confused”, participle)
• μπερδεψιά f (berdepsiá, “confusion”)
• μπερδεψοδουλειά f (berdepsodouleiá)
• μπουρδούκλωμα n (bourdoúkloma, “entangling”)
• μπουρδουκλώνω (bourdouklóno, “confuse, entangle”)
• ξεμπέρδεμα n (xempérdema, “disentangling”)
• ξεμπερδεύω (xemperdévo, “disentangle; finish, settle an affair”)