decimator

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

Etymology[edit]

decimate +‎ -or

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

decimator (plural decimators)

  1. One who decimates, particularly:
    1. A devastator or destroyer.
    2. A collector or receiver of tithes.

Synonyms[edit]

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

Verb[edit]

decimātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of decimō

Etymology 2[edit]

decimō +‎ -tor

Noun[edit]

decimātor m (genitive decimātōris); third declension

  1. (Medieval Latin) tithe collector
Conjugation[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative decimātor decimātōrēs
Genitive decimātōris decimātōrum
Dative decimātōrī decimātōribus
Accusative decimātōrem decimātōrēs
Ablative decimātōre decimātōribus
Vocative decimātor decimātōrēs

References[edit]