prevaricator

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

Etymology[edit]

prevaricate +‎ -or or Latin praevaricator: compare French prévaricateur.

Noun[edit]

prevaricator (plural prevaricators)

  1. One who prevaricates.
  2. (historical) An orator at the University of Cambridge fulfilling a similar function to the terrae filius at Oxford.

Translations[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

prevāricātor m (genitive prevāricātōris); third declension

  1. Alternative form of praevāricātor

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative prevāricātor prevāricātōrēs
Genitive prevāricātōris prevāricātōrum
Dative prevāricātōrī prevāricātōribus
Accusative prevāricātōrem prevāricātōrēs
Ablative prevāricātōre prevāricātōribus
Vocative prevāricātor prevāricātōrēs

Romanian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French prévaricateur or Latin praevaricator.

Adjective[edit]

prevaricator m or n (feminine singular prevaricatoare, masculine plural prevaricatori, feminine and neuter plural prevaricatoare)

  1. prevaricating

Declension[edit]

Noun[edit]

prevaricator m (plural prevaricatori)

  1. prevaricator

Declension[edit]