turun

Azerbaijani

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *tōr- (“young of an animal”). See more at Turkish torun.

Noun

turun (definite accusative turunu, plural turunlar)

1. (Shusha) a two years old young camel
2. (Shusha) lineage

   Synonym: nəsil

Declension

Declension of turun
	singular	plural
nominative	turun	turunlar
definite accusative	turunu	turunları
dative	turuna	turunlara
locative	turunda	turunlarda
ablative	turundan	turunlardan
definite genitive	turunun	turunların

Possessive forms of turun
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	turunum	turunlarım
sənin (“your”)	turunun	turunların
onun (“his/her/its”)	turunu	turunları
bizim (“our”)	turunumuz	turunlarımız
sizin (“your”)	turununuz	turunlarınız
onların (“their”)	turunu or turunları	turunları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	turunumu	turunlarımı
sənin (“your”)	turununu	turunlarını
onun (“his/her/its”)	turununu	turunlarını
bizim (“our”)	turunumuzu	turunlarımızı
sizin (“your”)	turununuzu	turunlarınızı
onların (“their”)	turununu or turunlarını	turunlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	turunuma	turunlarıma
sənin (“your”)	turununa	turunlarına
onun (“his/her/its”)	turununa	turunlarına
bizim (“our”)	turunumuza	turunlarımıza
sizin (“your”)	turununuza	turunlarınıza
onların (“their”)	turununa or turunlarına	turunlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	turunumda	turunlarımda
sənin (“your”)	turununda	turunlarında
onun (“his/her/its”)	turununda	turunlarında
bizim (“our”)	turunumuzda	turunlarımızda
sizin (“your”)	turununuzda	turunlarınızda
onların (“their”)	turununda or turunlarında	turunlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	turunumdan	turunlarımdan
sənin (“your”)	turunundan	turunlarından
onun (“his/her/its”)	turunundan	turunlarından
bizim (“our”)	turunumuzdan	turunlarımızdan
sizin (“your”)	turununuzdan	turunlarınızdan
onların (“their”)	turunundan or turunlarından	turunlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	turunumun	turunlarımın
sənin (“your”)	turununun	turunlarının
onun (“his/her/its”)	turununun	turunlarının
bizim (“our”)	turunumuzun	turunlarımızın
sizin (“your”)	turununuzun	turunlarınızın
onların (“their”)	turununun or turunlarının	turunlarının

See also

• köşək
• lök

 

Further reading

• “turun” in Obastan.com.

Finnish

Noun

turun

1. genitive singular of turku

Anagrams

• nurut, runtu, rutun

Indonesian

Alternative forms

• toeroen (pre-1947)

Etymology

From Malay turun, from Classical Malay turun (“descend”), from Proto-Malayo-Polynesian *tuʀun (“to descend, go down; to lower”). Semantic loan from Javanese ꦠꦸꦫꦸꦤ꧀ (turun, “to copy”) for sense of to copy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈturun/, [ˈt̪u.rʊn]
• Rhymes: -rʊn, -ʊn, -n
• Hyphenation: tu‧run

Verb

turun

1. to go down, to alight, to descend

   Antonym: naik

   turun tangga

   to go down the stairs

2. to decrease, to decline.

   Antonym: naik

3. to get off

   Antonym: naik

4. to end

   Synonym: reda

5. to fall

   Synonym: jatuh

6. (colloquial) to be received.
7. (colloquial) to take to the dance floor; to take to the stage.

Derived terms

• berketurunan
• berturun
• diturunkan
• keturunan
• memperturunkan
• menurun
• menuruni
• menurunkan
• penurun
• penurunan
• turun-temurun
• turunan

 

Verb

turun

1. to copy

Derived terms

• menurun
• turunan

 

Further reading

• “turun” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

Javanese

Romanization

turun

1. Romanization of ꦠꦸꦫꦸꦤ꧀

Malay

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *tuʀun (“to descend, go down; to lower”). Compare Balinese tuun and Tetum tun.

Pronunciation

• IPA^(key): /turun/
• Rhymes: -urun, -run, -un
• (Johor-Riau) IPA^(key): [tuɣʊn, -on, -o̞n]

Verb

turun (Jawi spelling تورون)

1. (intransitive) to go down, to alight, to descend

   Antonym: naik

   turun tangga.

   To go down the stairs.

Derived terms

Affixed terms and other derivations

Regular affixed derivations:

• keturunan [abstract / locative] (ke-an)
• temurun [intensity] (-em-)
• penurun [agentive / qualitative / instrumental / abstract / measure] (peN-)
• penurunan [agentive / qualitative / instrumental / abstract / measure + resultative / locative / collective / variety / verbal noun / fruit] (peN- + -an)
• menurunkan [agent focus + causative benefactive] (meN- + -kan)

Verb

menurunkan (Jawi spelling منورونكن)

1. (transitive) to make something go down, to lower

   menurunkan pangkat

   to lower one's position, to demote

2. (transitive) to pass down, to make someone inherit (a trait etc.)

   Synonym: mewariskan

   Mungkinkah bakatnya diturunkan daripada ayahnya?

   Could it be that he inherited his talent from his father?

Further reading

• “turun” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
• Austronesian Comparative Dictionary