wygniatać

Polish

Alternative forms

• wygnietać (Middle Polish)

Etymology

From wygnieść +‎ -ać. First attested in the 16th century. Compare Kashubian wëgniatac, Silesian wygniŏtać, and Russian выгнета́ть (vygnetátʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈɡɲa.tat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɡɲa.tat͡ɕ/, /vɨˈɡɲɒ.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: wy‧gnia‧tać

Verb

wygniatać impf (perfective wygnieść)

1. (transitive) to crush out (to squeeze some liquid or other substance out of something by crushing it) [+instrumental = with what]

   Synonym: wyciskać

2. (transitive) to work, to knead (to give some mass it the right consistency by kneading it)

   Synonym: wyrabiać

3. (transitive) to mark (to leave an indented mark on some surface) [+ w (locative) = in what]

   Synonyms: odbijać, odciskać

4. (transitive) to wear in (to cause something to wear out or be damaged by prolonged and repeated sitting or sitting)
5. (transitive) to crease some material or piece of clothing in multiple places or multiple times

   Synonym: gnieść

6. (transitive) to emboss shallow depressions

   Synonym: tłoczyć

7. (transitive, obsolete) to crush or kill of a group, one after the other
8. (reflexive with się, obsolete) to be creased in multiple places or multiple times
9. (reflexive with się, obsolete, rare) to squeeze out (to get out from somewhere by squeezing past others)

Conjugation

Conjugation of wygniatać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wygniatać
present tense	1st	wygniatam			wygniatamy
	2nd	wygniatasz			wygniatacie
	3rd	wygniata			wygniatają
	impersonal	wygniata się
past tense	1st	wygniatałem, -(e)m wygniatał	wygniatałam, -(e)m wygniatała	wygniatałom, -(e)m wygniatało	wygniataliśmy, -(e)śmy wygniatali	wygniatałyśmy, -(e)śmy wygniatały
	2nd	wygniatałeś, -(e)ś wygniatał	wygniatałaś, -(e)ś wygniatała	wygniatałoś, -(e)ś wygniatało	wygniataliście, -(e)ście wygniatali	wygniatałyście, -(e)ście wygniatały
	3rd	wygniatał	wygniatała	wygniatało	wygniatali	wygniatały
	impersonal	wygniatano
future tense	1st	będę wygniatał, będę wygniatać	będę wygniatała, będę wygniatać	będę wygniatało, będę wygniatać	będziemy wygniatali, będziemy wygniatać	będziemy wygniatały, będziemy wygniatać
	2nd	będziesz wygniatał, będziesz wygniatać	będziesz wygniatała, będziesz wygniatać	będziesz wygniatało, będziesz wygniatać	będziecie wygniatali, będziecie wygniatać	będziecie wygniatały, będziecie wygniatać
	3rd	będzie wygniatał, będzie wygniatać	będzie wygniatała, będzie wygniatać	będzie wygniatało, będzie wygniatać	będą wygniatali, będą wygniatać	będą wygniatały, będą wygniatać
	impersonal	będzie wygniatać się
conditional	1st	wygniatałbym, bym wygniatał	wygniatałabym, bym wygniatała	wygniatałobym, bym wygniatało	wygniatalibyśmy, byśmy wygniatali	wygniatałybyśmy, byśmy wygniatały
	2nd	wygniatałbyś, byś wygniatał	wygniatałabyś, byś wygniatała	wygniatałobyś, byś wygniatało	wygniatalibyście, byście wygniatali	wygniatałybyście, byście wygniatały
	3rd	wygniatałby, by wygniatał	wygniatałaby, by wygniatała	wygniatałoby, by wygniatało	wygniataliby, by wygniatali	wygniatałyby, by wygniatały
	impersonal	wygniatano by
imperative	1st	niech wygniatam			wygniatajmy
	2nd	wygniataj			wygniatajcie
	3rd	niech wygniata			niech wygniatają
active adjectival participle		wygniatający	wygniatająca	wygniatające	wygniatający	wygniatające
passive adjectival participle		wygniatany	wygniatana	wygniatane	wygniatani	wygniatane
contemporary adverbial participle		wygniatając
verbal noun		wygniatanie

Further reading

• wygniatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wygniatać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wygniatać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wygniatać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wygniatać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 865
• wygniatać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego