ήλιος

See also: Ήλιος, ἥλιος, and Ἥλιος

Greek

Alternative forms

• Ήλιος (Ílios)

Etymology

From Ancient Greek ἥλιος (hḗlios, “sun, sunlight”), from Proto-Hellenic *hāwélios, from a pre-Hellenic or later Proto-Indo-European *sāwélios, from Proto-Indo-European *sóh₂wl̥.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈi.ʎos/, /ˈi.li.os/
• Hyphenation: ή‧λιος

Noun

ήλιος • (ílios) m (plural ήλιοι)

1. sun (star that the Earth orbits)

   Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. ― I Gi peristréfetai gýro apó ton ílio. ― The Earth revolves around the sun.

2. (by extension) sunlight, daylight
3. (by extension) sunny weather
4. sun (any star orbited)
5. (figuratively) sunflower

Declension

declension of ήλιος

	singular	plural
nominative	ήλιος •	ήλιοι •
genitive	ήλιου •  ηλίου •	ήλιων •  ηλίων •
accusative	ήλιο •	ήλιους •  ηλίους •
vocative	ήλιε •	ήλιοι •
The paroxytone forms are colloquial, plural forms are rare.

Derived terms

• αλεξήλιο n (alexílio, “parasol”)
• ηλιάζω (iliázo, “to sunbathe, to dry in the sun”)
• ηλιακωτό n (iliakotó, “sunny spot, sun trap”)
• ηλίανθος m (ilíanthos, “sunflower”)
• ηλίαση f (ilíasi, “sunstroke”)
• ηλιαχτίδα f (iliachtída, “sunbeam”)
• ήλιο n (ílio, “helium”)
• ηλιοθεραπεία f (iliotherapeía, “sunbathing, sun therapy”)
• ηλιόλουστος (ilióloustos, “sunny”)
• ηλιόλουτρο n (ilióloutro, “sunbathing, sun therapy”)
• ηλιόφωτος (iliófotos, “sunny”)
• ηλιόχαρος (iliócharos, “sunny”)
• ηλιοψημένος (iliopsiménos, “suntanned”)
• λιάζω (liázo, “to sunbathe, to dry in the sun”)
• λιακάδα f (liakáda, “sunshine”)
• λιακωτό n (liakotó, “sunny spot, sun trap”)

 

Further reading

• Ήλιος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• ήλιος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998