ήλιος

See also: Ήλιος, ἥλιος, and Ἥλιος

Greek

Alternative forms

• Ήλιος ‎(Ílios)

Etymology

From Ancient Greek ἥλιος ‎(hḗlios, “sun, sunlight”), from Proto-Hellenic *hāwélios, from a pre-Hellenic or later Proto-Indo-European *sāwélios, from Proto-Indo-European *sóh₂wl̥.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈi.ʎo̞s̠], [ˈi.li.o̞s̠]

Noun

ήλιος • ‎(ílios) m ‎(plural ήλιοι)

1. sun
2. sunlight, daylight
3. day
4. east

Declension

declension of ήλιος

	singular	plural
nominative	ήλιος	ήλιοι
genitive	ήλιου	ήλιων
accusative	ήλιο	ήλιους
vocative	ήλιε	ήλιοι
colloquial forms: ηλίου, ηλίων, ηλίους

Derived terms

• αλεξήλιο n ‎(alexílio, “parasol”)
• ηλιαχτίδα f ‎(iliachtída, “sunbeam”)
• ηλιόλουστος ‎(ilióloustos, “sunny”)
• ήλιο n ‎(ílio, “helium”)

External links

• Ήλιος on the Greek Wikipedia.el.Wikipedia
• ήλιος in Dictionary of Standard Modern Greek, 1998