αναστέλλω

See also: ἀναστέλλω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀναστέλλω (anastéllō, “I send back”). Morphologically, from ανα- (“back, backwards”) + the ancient στέλλω (“send”)

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈste.lo/
• Hyphenation: α‧να‧στέλ‧λω

Verb

αναστέλλω • (anastéllo) (past ανέστειλα, passive αναστέλλομαι)

1. suspend (halt process temporarily)

   Αναστέλλεται η λειτουργία της υπηρεσίας εξυπηρέτησης πελατών.

   Anastélletai i leitourgía tis ypiresías exypirétisis pelatón.

   The operation of customer service is suspended.

2. (law) suspend temporarily by law, or decree

   Η κυβέρνηση αναστέλλει την εφαρμογή του νόμου.

   I kyvérnisi anastéllei tin efarmogí tou nómou.

   The government suspends the implementation of the Act/law.

   Ανεστάλησαν οι διορισμοί με διάταγμα.

   Anestálisan oi diorismoí me diátagma.

   The appointments were suspended by decree.

Conjugation

αναστέλλω   αναστέλλομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναστέλλω	αναστείλω	αναστέλλομαι	ανασταλώ
2 sg	αναστέλλεις	αναστείλεις	αναστέλλεσαι	ανασταλείς
3 sg	αναστέλλει	αναστείλει	αναστέλλεται	ανασταλεί
1 pl	αναστέλλουμε, [‑ομε]	αναστείλουμε, [‑ομε]	αναστελλόμαστε	ανασταλούμε
2 pl	αναστέλλετε	αναστείλετε	αναστέλλεστε, αναστελλόσαστε	ανασταλείτε
3 pl	αναστέλλουν(ε)	αναστείλουν(ε)	αναστέλλονται	ανασταλούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέστελλα	ανέστειλα	αναστελλόμουν(α)	αναστάλθηκα, [{ανεστάλην}]1
2 sg	ανέστελλες	ανέστειλες	αναστελλόσουν(α)	αναστάλθηκες, [{ανεστάλης}]
3 sg	ανέστελλε	ανέστειλε	αναστελλόταν(ε)	αναστάλθηκε, {ανεστάλη}
1 pl	αναστέλλαμε	αναστείλαμε	αναστελλόμασταν, (‑όμαστε)	ανασταλθήκαμε, [{ανεστάλθημεν}]
2 pl	αναστέλλατε	αναστείλατε	αναστελλόσασταν, (‑όσαστε)	ανασταλθήκατε, [{ανεστάλθητε}]
3 pl	ανέστελλαν, αναστέλλαν(ε)	ανέστειλαν, αναστείλαν(ε)	αναστέλλονταν, (αναστελλόντουσαν)	αναστάλθηκαν, [ανασταλθήκαν(ε)], {ανεστάλθησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναστέλλω ➤	θα αναστείλω ➤	θα αναστέλλομαι ➤	θα ανασταλώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναστέλλεις, …	θα αναστείλεις, …	θα αναστέλλεσαι, …	θα ανασταλείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναστείλει		έχω, έχεις, … ανασταλεί   είμαι, είσαι, … ανεσταλμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναστείλει		είχα, είχες, … ανασταλεί   ήμουν, ήσουν, … ανεσταλμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναστείλει		θα έχω, θα έχεις, … ανασταλεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανεσταλμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανάστελλε	ανάστειλε	—	—
2 pl	αναστέλλετε	αναστείλτε	αναστέλλεστε	ανασταλείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναστέλλοντας ➤		αναστελλόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αναστείλει ➤		{ανεσταλμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤	αναστείλει		ανασταλεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist ἀνεστάλην from the conjugation of ἀναστέλλω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανασταλτικό n (anastaltikó, “inhibition”)
• ανασταλτικός (anastaltikós, “inhibitory”)
• αναστολή f (anastolí, “suspension”)
• ανεσταλμένος (anestalménos, “one who has been suspended”, participle) (formal, law, medicine)