αναταράζω

Greek

Alternative forms

• αναταράσσω (anatarásso)

Etymology

From Ancient Greek ᾰ̓νᾰτᾰράσσω (anatarássō) / ᾰ̓νᾰτᾰράττω (anataráttō), in the pattern of change of ταράσσω (tarássō) > ταράζω (tarázo). Morphologically, from ανα- (“re-”) +‎ ταράζω (“shake”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.taˈra.zo/
• Hyphenation: α‧να‧τα‧ρά‧ζω

Verb

αναταράζω • (anatarázo) (past ανατάραξα, passive αναταράζομαι)

1. shake, agitate, stir

Conjugation

αναταράζω   αναταράζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναταράζω (→αναταράσσω1)	αναταράξω	αναταράζομαι	αναταραχτώ2
2 sg	αναταράζεις	αναταράξεις	αναταράζεσαι	αναταραχτείς
3 sg	αναταράζει	αναταράξει	αναταράζεται	αναταραχτεί
1 pl	αναταράζουμε, [‑ομε]	αναταράξουμε, [‑ομε]	αναταραζόμαστε	αναταραχτούμε
2 pl	αναταράζετε	αναταράξετε	αναταράζεστε, αναταραζόσαστε	αναταραχτείτε
3 pl	αναταράζουν(ε)	αναταράξουν(ε)	αναταράζονται	αναταραχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανατάραζα	ανατάραξα	αναταραζόμουν(α)	αναταράχτηκα2
2 sg	ανατάραζες	ανατάραξες	αναταραζόσουν(α)	αναταράχτηκες
3 sg	ανατάραζε	ανατάραξε	αναταραζόταν(ε)	αναταράχτηκε
1 pl	αναταράζαμε	αναταράξαμε	αναταραζόμασταν, (‑όμαστε)	αναταραχτήκαμε
2 pl	αναταράζατε	αναταράξατε	αναταραζόσασταν, (‑όσαστε)	αναταραχτήκατε
3 pl	ανατάραζαν, αναταράζαν(ε)	ανατάραξαν, αναταράξαν(ε)	αναταράζονταν, (αναταραζόντουσαν)	αναταράχτηκαν, αναταραχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναταράζω ➤	θα αναταράξω ➤	θα αναταράζομαι ➤	θα αναταραχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναταράζεις, …	θα αναταράξεις, …	θα αναταράζεσαι, …	θα αναταραχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναταράξει		έχω, έχεις, … αναταραχτεί   είμαι, είσαι, … αναταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναταράξει		είχα, είχες, … αναταραχτεί   ήμουν, ήσουν, … αναταραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναταράξει		θα έχω, θα έχεις, … αναταραχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … αναταραγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανατάραζε	ανατάραξε	—	αναταράξου
2 pl	αναταράζετε	αναταράξτε, αναταράχτε	αναταράζεστε	αναταραχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναταράζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναταράξει ➤		αναταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αναταράξει		αναταραχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Older, formal version of the verb, also found in modern compounds.  2. Also formal alternatives with learned {-χθ-} (αναταράχθηκα) from the verb αναταράσσω.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανατάραξη f (anatáraxi, “agitation”)
• αναταραχή f (anatarachí, “disturbance”)