αναφυτεύω

See also: ἀναφυτεύω

Greek

Etymology

Inherited from Katharevousa ἀναφυτεύω, from Ancient Greek ἀναφυτεύω (anaphuteúō). Morphologically, from ανα- (“re-, again”) +‎ φυτεύω (“I plant”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.fiˈte.vo/
• Hyphenation: α‧να‧φυ‧τεύ‧ω

Verb

αναφυτεύω • (anafytévo) (past αναφύτευσα, passive αναφυτεύομαι)

1. (horticulture, formal) to replant

Conjugation

αναφυτεύω   αναφυτεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αναφυτεύω	αναφυτεύσω	αναφυτεύομαι	αναφυτευθώ, αναφυτευτώ
2 sg	αναφυτεύεις	αναφυτεύσεις	αναφυτεύεσαι	αναφυτευθείς, αναφυτευτείς
3 sg	αναφυτεύει	αναφυτεύσει	αναφυτεύεται	αναφυτευθεί, αναφυτευτεί
1 pl	αναφυτεύουμε, [‑ομε]	αναφυτεύσουμε, [‑ομε]	αναφυτευόμαστε	αναφυτευθούμε, αναφυτευτούμε
2 pl	αναφυτεύετε	αναφυτεύσετε	αναφυτεύεστε, αναφυτευόσαστε	αναφυτευθείτε, αναφυτευτείτε
3 pl	αναφυτεύουν(ε)	αναφυτεύσουν(ε)	αναφυτεύονται	αναφυτευθούν(ε), αναφυτευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αναφύτευα	αναφύτευσα1	αναφυτευόμουν(α)	αναφυτεύθηκα, αναφυτεύτηκα
2 sg	αναφύτευες	αναφύτευσες	αναφυτευόσουν(α)	αναφυτεύθηκες, αναφυτεύτηκες
3 sg	αναφύτευε	αναφύτευσε	αναφυτευόταν(ε)	αναφυτεύθηκε, αναφυτεύτηκε
1 pl	αναφυτεύαμε	αναφυτεύσαμε	αναφυτευόμασταν, (‑όμαστε)	αναφυτευθήκαμε, αναφυτευτήκαμε
2 pl	αναφυτεύατε	αναφυτεύσατε	αναφυτευόσασταν, (‑όσαστε)	αναφυτευθήκατε, αναφυτευτήκατε
3 pl	αναφύτευαν, αναφυτεύαν(ε)	αναφύτευσαν, αναφυτεύσαν(ε)	αναφυτεύονταν, (αναφυτευόντουσαν)	αναφυτεύθηκαν, αναφυτευθήκαν(ε), αναφυτεύτηκαν, αναφυτευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αναφυτεύω ➤	θα αναφυτεύσω ➤	θα αναφυτεύομαι ➤	θα αναφυτευθώ / αναφυτευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναφυτεύεις, …	θα αναφυτεύσεις, …	θα αναφυτεύεσαι, …	θα αναφυτευθείς / αναφυτευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναφυτεύσει		έχω, έχεις, … αναφυτευθεί / αναφυτευτεί   είμαι, είσαι, … αναφυτευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναφυτεύσει		είχα, είχες, … αναφυτευθεί / αναφυτευτεί   ήμουν, ήσουν, … αναφυτευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναφυτεύσει		θα έχω, θα έχεις, … αναφυτευθεί / αναφυτευτεί   θα είμαι, θα είσαι, … αναφυτευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αναφύτευε	αναφύτευσε	—	αναφυτεύσου
2 pl	αναφυτεύετε	αναφυτεύστε	αναφυτεύεστε	αναφυτευθείτε, αναφυτευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αναφυτεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αναφυτεύσει ➤		αναφυτευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αναφυτεύσει		αναφυτευθεί, αναφυτευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also rare colloquial αναφύτεψα (anafýtepsa), analogous to the standard ξαναφύτεψα (xanafýtepsa, “I planted again”)  • Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• ξαναφυτεύω (xanafytévo, “I plant again”) (standard, not formal)

Related terms

• αναφύτευση f (anafýtefsi, “replanting”)
• μεταφυτεύω (metafytévo, “to transplant”)
• μεταφύτευση f (metafýtefsi, “transplanting”)

• and see: φυτεύω (fytévo, “to plant”) and φυτό n (fytó, “plant”)