διάλειμμα

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From δῐᾰλείπω (dialeípō, to cease) +‎ -μα (-ma), the former component from δῐᾰ- (dia-, through, dia-) +‎ λείπω (leípō, to leave behind).

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

δῐᾰ́λειμμᾰ (diáleimman (genitive δῐᾰλείμμᾰτος); third declension

  1. intervening space, gap
  2. interval, pause

Inflection

[edit]

Synonyms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Greek: διάλειμμα (diáleimma)

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek διάλειμμᾰ (diáleimma). By surface analysis, διαλείπω (dialeípo, to cease) +‎ -μα (-ma).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ðiˈalima/, /ˈðʝalima/
  • Homophones: διάλυμα n (diályma) (solution, homogeneous mixture)
  • Hyphenation: δι‧ά‧λειμ‧μα

Noun

[edit]

διάλειμμα (diáleimman (plural διαλείμματα)

  1. pause, break, recess (a rest or pause, usually from work); elevenses (morning break)
    Οι μαθητές στο σχολείο κάνουν πέντε διαλείμματα κάθε μέρα.
    Oi mathités sto scholeío kánoun pénte dialeímmata káthe méra.
    Students at school have five breaks daily.
  2. intermission, interval of a venue, concert
    Το διάλειμμα της θεατρικής παράστασης διαρκεί δέκα λεπτά.
    To diáleimma tis theatrikís parástasis diarkeí déka leptá.
    The play's interval lasts ten minutes.

Declension

[edit]

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]