εξουδετερώνω

Greek

Etymology

Learnedly from εξ- (ex-) +‎ ουδέτερ(ος) (oudéter(os), “neutral”) +‎ -ώνω (-óno), a calque of French neutraliser.

Pronunciation

• IPA^(key): /e.ksu.ðe.teˈɾo.no/
• Hyphenation: ε‧ξου‧δε‧τε‧ρώ‧νω

Verb

εξουδετερώνω • (exoudeteróno) (past εξουδετέρωσα, passive εξουδετερώνομαι, p‑past εξουδετερώθηκα, ppp εξουδετερωμένος)

1. to neutralize (to make even, inactive or ineffective)
2. (chemistry) to neutralize

Conjugation

εξουδετερώνω   εξουδετερώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εξουδετερώνω	εξουδετερώσω	εξουδετερώνομαι	εξουδετερωθώ
2 sg	εξουδετερώνεις	εξουδετερώσεις	εξουδετερώνεσαι	εξουδετερωθείς
3 sg	εξουδετερώνει	εξουδετερώσει	εξουδετερώνεται	εξουδετερωθεί
1 pl	εξουδετερώνουμε, [‑ομε]	εξουδετερώσουμε, [‑ομε]	εξουδετερωνόμαστε	εξουδετερωθούμε
2 pl	εξουδετερώνετε	εξουδετερώσετε	εξουδετερώνεστε, εξουδετερωνόσαστε	εξουδετερωθείτε
3 pl	εξουδετερώνουν(ε)	εξουδετερώσουν(ε)	εξουδετερώνονται	εξουδετερωθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εξουδετέρωνα	εξουδετέρωσαα	εξουδετερωνόμουν(α)	εξουδετερώθηκα
2 sg	εξουδετέρωνες	εξουδετέρωσαες	εξουδετερωνόσουν(α)	εξουδετερώθηκες
3 sg	εξουδετέρωνε	εξουδετέρωσαε	εξουδετερωνόταν(ε)	εξουδετερώθηκε
1 pl	εξουδετερώναμε	εξουδετερώσαμε	εξουδετερωνόμασταν, (‑όμαστε)	εξουδετερωθήκαμε
2 pl	εξουδετερώνατε	εξουδετερώσατε	εξουδετερωνόσασταν, (‑όσαστε)	εξουδετερωθήκατε
3 pl	εξουδετέρωναν, εξουδετερώναν(ε)	εξουδετέρωσααν, εξουδετερώσαν(ε)	εξουδετερώνονταν, (εξουδετερωνόντουσαν)	εξουδετερώθηκαν, εξουδετερωθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εξουδετερώνω ➤	θα εξουδετερώσω ➤	θα εξουδετερώνομαι ➤	θα εξουδετερωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εξουδετερώνεις, …	θα εξουδετερώσεις, …	θα εξουδετερώνεσαι, …	θα εξουδετερωθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εξουδετερώσει   έχω, έχεις, … εξουδετερωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … εξουδετερωθεί   είμαι, είσαι, … εξουδετερωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εξουδετερώσει   είχα, είχες, … εξουδετερωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … εξουδετερωθεί   ήμουν, ήσουν, … εξουδετερωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εξουδετερώσει   θα έχω, θα έχεις, … εξουδετερωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … εξουδετερωθεί   θα είμαι, θα είσαι, … εξουδετερωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	εξουδετέρωνε	εξουδετέρωσαε	—	εξουδετερώσου
2 pl	εξουδετερώνετε	εξουδετερώστε	εξουδετερώνεστε	εξουδετερωθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εξουδετερώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας εξουδετερώσει ➤		εξουδετερωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εξουδετερώσει		εξουδετερωθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• εξουδετέρωση f (exoudetérosi)