επισείω
Jump to navigation
Jump to search
See also: ἐπισείω
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἐπῐσείω (“shake against”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
επισείω • (episeío) (past επέσεισα, passive επισείομαι)
Conjugation[edit]
επισείω επισείομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | επισείω | επισείσω | επισείομαι | επισειστώ |
| 2 sg | επισείεις | επισείσεις | επισείεσαι | επισειστείς |
| 3 sg | επισείει | επισείσει | επισείεται | επισειστεί |
| 1 pl | επισείουμε, [‑ομε] | επισείσουμε, [‑ομε] | επισειόμαστε | επισειστούμε |
| 2 pl | επισείετε | επισείσετε | επισείεστε, επισειόσαστε | επισειστείτε |
| 3 pl | επισείουν(ε) | επισείσουν(ε) | επισείονται | επισειστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | επέσεια | επέσεισα | επισειόμουν(α) | επισείστηκα |
| 2 sg | επέσειες | επέσεισες | επισειόσουν(α) | επισείστηκες |
| 3 sg | επέσειε | επέσεισε | επισειόταν(ε) | επισείστηκε |
| 1 pl | επισείαμε | επισείσαμε | επισειόμασταν, (‑όμαστε) | επισειστήκαμε |
| 2 pl | επισείατε | επισείσατε | επισειόσασταν, (‑όσαστε) | επισειστήκατε |
| 3 pl | επέσειαν, επισείαν(ε) | επέσεισαν, επισείσαν(ε) | επισείονταν, (επισειόντουσαν) | επισείστηκαν, επισειστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα επισείω ➤ | θα επισείσω ➤ | θα επισείομαι ➤ | θα επισειστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα επισείεις, … | θα επισείσεις, … | θα επισείεσαι, … | θα επισειστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … επισείσει | έχω, έχεις, … επισειστεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … επισείσει | είχα, είχες, … επισειστεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … επισείσει | θα έχω, θα έχεις, … επισειστεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | επίσειε | επίσεισε | — | επισείσου |
| 2 pl | επισείετε | επισείστε | επισείεστε | επισειστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | επισείοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας επισείσει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | επισείσει | επισειστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms[edit]
- see: σείω (seío, “to shake”)