συντονίζω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek σῠντονίᾱ (suntoníā, “harmony (of sounds; (ancient) intensity”) + -ίζω (-ízo), with semantic loan from German abstimmen (“(reflexive) to synchronize”).

For the "syntonize" meaning, reborrowing and semantic loan from French syntoniser.

Verb

συντονίζω • (syntonízo) (past συντόνισα, passive συντονίζομαι, p‑past συντονίστηκα, ppp συντονισμένος)

1. to coordinate, effect by concerted or joint effort
2. to syntonize

Conjugation

συντονίζω   συντονίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συντονίζω	συντονίσω	συντονίζομαι	συντονιστώ
2 sg	συντονίζεις	συντονίσεις	συντονίζεσαι	συντονιστείς
3 sg	συντονίζει	συντονίσει	συντονίζεται	συντονιστεί
1 pl	συντονίζουμε, [‑ομε]	συντονίσουμε, [‑ομε]	συντονιζόμαστε	συντονιστούμε
2 pl	συντονίζετε	συντονίσετε	συντονίζεστε, συντονιζόσαστε	συντονιστείτε
3 pl	συντονίζουν(ε)	συντονίσουν(ε)	συντονίζονται	συντονιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συντόνιζα	συντόνισα	συντονιζόμουν(α)	συντονίστηκα
2 sg	συντόνιζες	συντόνισες	συντονιζόσουν(α)	συντονίστηκες
3 sg	συντόνιζε	συντόνισε	συντονιζόταν(ε)	συντονίστηκε
1 pl	συντονίζαμε	συντονίσαμε	συντονιζόμασταν, (‑όμαστε)	συντονιστήκαμε
2 pl	συντονίζατε	συντονίσατε	συντονιζόσασταν, (‑όσαστε)	συντονιστήκατε
3 pl	συντόνιζαν, συντονίζαν(ε)	συντόνισαν, συντονίσαν(ε)	συντονίζονταν, (συντονιζόντουσαν)	συντονίστηκαν, συντονιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συντονίζω ➤	θα συντονίσω ➤	θα συντονίζομαι ➤	θα συντονιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συντονίζεις, …	θα συντονίσεις, …	θα συντονίζεσαι, …	θα συντονιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συντονίσει   έχω, έχεις, … συντονισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … συντονιστεί   είμαι, είσαι, … συντονισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συντονίσει   είχα, είχες, … συντονισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … συντονιστεί   ήμουν, ήσουν, … συντονισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συντονίσει   θα έχω, θα έχεις, … συντονισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … συντονιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … συντονισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	συντόνιζε	συντόνισε	—	συντονίσου
2 pl	συντονίζετε	συντονίστε	συντονίζεστε	συντονιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συντονίζοντας ➤		συντονιζόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συντονίσει ➤		συντονισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	συντονίσει		συντονιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• συντονισμένος (syntonisménos, “concerted”, participle)
• συντονισμός m (syntonismós, “coordination”)