τάσσω

Ancient Greek

Alternative forms

• τάττω (táttō) — Attic

Etymology

From Proto-Hellenic *taťťō, from Proto-Indo-European *teh₂g-. Cognate with Latin tangō and taxō, Old English þaccian (“to touch, pat”). More at thack, thwack.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tás.sɔː/ → /ˈtas.so/ → /ˈta.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtas.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtas.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtas.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈta.so/

Verb

τᾰ́σσω • (tássō)

1. (transitive) to arrange, put in order
2. (transitive, military) to arrange soldiers, array, marshal
3. (passive voice) to fall in, form up
4. (transitive) to post, station
5. (transitive) to appoint, assign
6. (transitive) to undertake
7. (transitive) to order, command
8. (transitive) to assess payments
9. (transitive) to agree upon
10. (transitive) to impose punishments, laws

Conjugation

   Present: τᾰ́σσω, τᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰ́σσω	τᾰ́σσεις	τᾰ́σσει	τᾰ́σσετον	τᾰ́σσετον	τᾰ́σσομεν	τᾰ́σσετε	τᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	τᾰ́σσω	τᾰ́σσῃς	τᾰ́σσῃ	τᾰ́σσητον	τᾰ́σσητον	τᾰ́σσωμεν	τᾰ́σσητε	τᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	τᾰ́σσοιμῐ	τᾰ́σσοις	τᾰ́σσοι	τᾰ́σσοιτον	τᾰσσοίτην	τᾰ́σσοιμεν	τᾰ́σσοιτε	τᾰ́σσοιεν
	imperative		τᾰ́σσε	τᾰσσέτω	τᾰ́σσετον	τᾰσσέτων		τᾰ́σσετε	τᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	τᾰ́σσομαι	τᾰ́σσῃ, τᾰ́σσει	τᾰ́σσεται	τᾰ́σσεσθον	τᾰ́σσεσθον	τᾰσσόμεθᾰ	τᾰ́σσεσθε	τᾰ́σσονται
	subjunctive	τᾰ́σσωμαι	τᾰ́σσῃ	τᾰ́σσηται	τᾰ́σσησθον	τᾰ́σσησθον	τᾰσσώμεθᾰ	τᾰ́σσησθε	τᾰ́σσωνται
	optative	τᾰσσοίμην	τᾰ́σσοιο	τᾰ́σσοιτο	τᾰ́σσοισθον	τᾰσσοίσθην	τᾰσσοίμεθᾰ	τᾰ́σσοισθε	τᾰ́σσοιντο
	imperative		τᾰ́σσου	τᾰσσέσθω	τᾰ́σσεσθον	τᾰσσέσθων		τᾰ́σσεσθε	τᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τᾰ́σσειν				τᾰ́σσεσθαι
participle	m	τᾰ́σσων				τᾰσσόμενος
	f	τᾰ́σσουσᾰ				τᾰσσομένη
	n	τᾰ́σσον				τᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτᾰσσον, ἐτᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτᾰσσον	ἔτᾰσσες	ἔτᾰσσε(ν)	ἐτᾰ́σσετον	ἐτᾰσσέτην	ἐτᾰ́σσομεν	ἐτᾰ́σσετε	ἔτᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἐτᾰσσόμην	ἐτᾰ́σσου	ἐτᾰ́σσετο	ἐτᾰ́σσεσθον	ἐτᾰσσέσθην	ἐτᾰσσόμεθᾰ	ἐτᾰ́σσεσθε	ἐτᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τᾰ́ξω, τᾰ́ξομαι, τᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τᾰ́ξω	τᾰ́ξεις	τᾰ́ξει	τᾰ́ξετον	τᾰ́ξετον	τᾰ́ξομεν	τᾰ́ξετε	τᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	τᾰ́ξοιμῐ	τᾰ́ξοις	τᾰ́ξοι	τᾰ́ξοιτον	τᾰξοίτην	τᾰ́ξοιμεν	τᾰ́ξοιτε	τᾰ́ξοιεν
middle	indicative	τᾰ́ξομαι	τᾰ́ξῃ, τᾰ́ξει	τᾰ́ξεται	τᾰ́ξεσθον	τᾰ́ξεσθον	τᾰξόμεθᾰ	τᾰ́ξεσθε	τᾰ́ξονται
	optative	τᾰξοίμην	τᾰ́ξοιο	τᾰ́ξοιτο	τᾰ́ξοισθον	τᾰξοίσθην	τᾰξοίμεθᾰ	τᾰ́ξοισθε	τᾰ́ξοιντο
passive	indicative	τᾰχθήσομαι	τᾰχθήσῃ	τᾰχθήσεται	τᾰχθήσεσθον	τᾰχθήσεσθον	τᾰχθησόμεθᾰ	τᾰχθήσεσθε	τᾰχθήσονται
	optative	τᾰχθησοίμην	τᾰχθήσοιο	τᾰχθήσοιτο	τᾰχθήσοισθον	τᾰχθησοίσθην	τᾰχθησοίμεθᾰ	τᾰχθήσοισθε	τᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τᾰ́ξειν			τᾰ́ξεσθαι		τᾰχθήσεσθαι
participle	m	τᾰ́ξων			τᾰξόμενος		τᾰχθησόμενος
	f	τᾰ́ξουσᾰ			τᾰξομένη		τᾰχθησομένη
	n	τᾰ́ξον			τᾰξόμενον		τᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τᾰγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	τᾰγήσομαι	τᾰγήσῃ	τᾰγήσεται	τᾰγήσεσθον	τᾰγήσεσθον	τᾰγησόμεθᾰ	τᾰγήσεσθε	τᾰγήσονται
	optative	τᾰγησοίμην	τᾰγήσοιο	τᾰγήσοιτο	τᾰγήσοισθον	τᾰγησοίσθην	τᾰγησοίμεθᾰ	τᾰγήσοισθε	τᾰγήσοιντο
							passive
infinitive							τᾰγήσεσθαι
participle	m						τᾰγησόμενος
	f						τᾰγησομένη
	n						τᾰγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτᾰξᾰ, ἐτᾰξᾰ́μην, ἐτᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτᾰξᾰ	ἔτᾰξᾰς	ἔτᾰξε(ν)	ἐτᾰ́ξᾰτον	ἐτᾰξᾰ́την	ἐτᾰ́ξᾰμεν	ἐτᾰ́ξᾰτε	ἔτᾰξᾰν
	subjunctive	τᾰ́ξω	τᾰ́ξῃς	τᾰ́ξῃ	τᾰ́ξητον	τᾰ́ξητον	τᾰ́ξωμεν	τᾰ́ξητε	τᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	τᾰ́ξαιμῐ	τᾰ́ξειᾰς, τᾰ́ξαις	τᾰ́ξειε(ν), τᾰ́ξαι	τᾰ́ξαιτον	τᾰξαίτην	τᾰ́ξαιμεν	τᾰ́ξαιτε	τᾰ́ξειᾰν, τᾰ́ξαιεν
	imperative		τᾰ́ξον	τᾰξᾰ́τω	τᾰ́ξᾰτον	τᾰξᾰ́των		τᾰ́ξᾰτε	τᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτᾰξᾰ́μην	ἐτᾰ́ξω	ἐτᾰ́ξᾰτο	ἐτᾰ́ξᾰσθον	ἐτᾰξᾰ́σθην	ἐτᾰξᾰ́μεθᾰ	ἐτᾰ́ξᾰσθε	ἐτᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	τᾰ́ξωμαι	τᾰ́ξῃ	τᾰ́ξηται	τᾰ́ξησθον	τᾰ́ξησθον	τᾰξώμεθᾰ	τᾰ́ξησθε	τᾰ́ξωνται
	optative	τᾰξαίμην	τᾰ́ξαιο	τᾰ́ξαιτο	τᾰ́ξαισθον	τᾰξαίσθην	τᾰξαίμεθᾰ	τᾰ́ξαισθε	τᾰ́ξαιντο
	imperative		τᾰ́ξαι	τᾰξᾰ́σθω	τᾰ́ξᾰσθον	τᾰξᾰ́σθων		τᾰ́ξᾰσθε	τᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτᾰ́χθην	ἐτᾰ́χθης	ἐτᾰ́χθη	ἐτᾰ́χθητον	ἐτᾰχθήτην	ἐτᾰ́χθημεν	ἐτᾰ́χθητε	ἐτᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	τᾰχθῶ	τᾰχθῇς	τᾰχθῇ	τᾰχθῆτον	τᾰχθῆτον	τᾰχθῶμεν	τᾰχθῆτε	τᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	τᾰχθείην	τᾰχθείης	τᾰχθείη	τᾰχθεῖτον, τᾰχθείητον	τᾰχθείτην, τᾰχθειήτην	τᾰχθεῖμεν, τᾰχθείημεν	τᾰχθεῖτε, τᾰχθείητε	τᾰχθεῖεν, τᾰχθείησᾰν
	imperative		τᾰ́χθητῐ	τᾰχθήτω	τᾰ́χθητον	τᾰχθήτων		τᾰ́χθητε	τᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τᾰ́ξαι			τᾰ́ξᾰσθαι		τᾰχθῆναι
participle	m	τᾰ́ξᾱς			τᾰξᾰ́μενος		τᾰχθείς
	f	τᾰ́ξᾱσᾰ			τᾰξᾰμένη		τᾰχθεῖσᾰ
	n	τᾰ́ξᾰν			τᾰξᾰ́μενον		τᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτᾰ́γην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτᾰ́γην	ἐτᾰ́γης	ἐτᾰ́γη	ἐτᾰ́γητον	ἐτᾰγήτην	ἐτᾰ́γημεν	ἐτᾰ́γητε	ἐτᾰ́γησᾰν
	subjunctive	τᾰγῶ	τᾰγῇς	τᾰγῇ	τᾰγῆτον	τᾰγῆτον	τᾰγῶμεν	τᾰγῆτε	τᾰγῶσῐ(ν)
	optative	τᾰγείην	τᾰγείης	τᾰγείη	τᾰγεῖτον, τᾰγείητον	τᾰγείτην, τᾰγειήτην	τᾰγεῖμεν, τᾰγείημεν	τᾰγεῖτε, τᾰγείητε	τᾰγεῖεν, τᾰγείησᾰν
	imperative		τᾰ́γηθῐ	τᾰγήτω	τᾰ́γητον	τᾰγήτων		τᾰ́γητε	τᾰγέντων
							passive
infinitive							τᾰγῆναι
participle	m						τᾰγείς
	f						τᾰγεῖσᾰ
	n						τᾰγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτᾰχᾰ, τέτᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτᾰχᾰ	τέτᾰχᾰς	τέτᾰχε(ν)	τετᾰ́χᾰτον	τετᾰ́χᾰτον	τετᾰ́χᾰμεν	τετᾰ́χᾰτε	τετᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετᾰ́χω	τετᾰ́χῃς	τετᾰ́χῃ	τετᾰ́χητον	τετᾰ́χητον	τετᾰ́χωμεν	τετᾰ́χητε	τετᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	τετᾰ́χοιμῐ, τετᾰχοίην	τετᾰ́χοις, τετᾰχοίης	τετᾰ́χοι, τετᾰχοίη	τετᾰ́χοιτον	τετᾰχοίτην	τετᾰ́χοιμεν	τετᾰ́χοιτε	τετᾰ́χοιεν
	imperative		τέτᾰχε	τετᾰχέτω	τετᾰ́χετον	τετᾰχέτων		τετᾰ́χετε	τετᾰχόντων
middle/ passive	indicative	τέτᾰγμαι	τέτᾰξαι	τέτᾰκται	τέτᾰχθον	τέτᾰχθον	τετᾰ́γμεθᾰ	τέτᾰχθε	τετᾰ́γᾰται
	subjunctive	τετᾰγμένος ὦ	τετᾰγμένος ᾖς	τετᾰγμένος ᾖ	τετᾰγμένω ἦτον	τετᾰγμένω ἦτον	τετᾰγμένοι ὦμεν	τετᾰγμένοι ἦτε	τετᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετᾰγμένος εἴην	τετᾰγμένος εἴης	τετᾰγμένος εἴη	τετᾰγμένω εἴητον/εἶτον	τετᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	τετᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	τετᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	τετᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέτᾰξο	τετᾰ́χθω	τέτᾰχθον	τετᾰ́χθων		τέτᾰχθε	τετᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		τετᾰχέναι				τετᾰ́χθαι
participle	m	τετᾰχώς				τετᾰγμένος
	f	τετᾰχυῖᾰ				τετᾰγμένη
	n	τετᾰχός				τετᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτετᾰ́χειν, ἐτετᾰ́γμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετᾰ́χειν, ἐτετᾰ́χη	ἐτετᾰ́χεις, ἐτετᾰ́χης	ἐτετᾰ́χει(ν)	ἐτετᾰ́χετον	ἐτετᾰχέτην	ἐτετᾰ́χεμεν	ἐτετᾰ́χετε	ἐτετᾰ́χεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετᾰ́γμην	ἐτέτᾰξο	ἐτέτᾰκτο	ἐτέτᾰχθον	ἐτετᾰ́χθην	ἐτετᾰ́γμεθᾰ	ἐτέτᾰχθε	ἐτετᾰ́γᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνατᾰ́σσω (anatássō)
• ἀντιτᾰ́σσω (antitássō)
• ἀποτᾰ́σσω (apotássō)
• διατᾰ́σσω (diatássō)
• ἐκτᾰ́σσω (ektássō)
• ἐντᾰ́σσω (entássō)
• ἐπιτᾰ́σσω (epitássō)
• κατατᾰ́σσω (katatássō)
• μετατᾰ́σσω (metatássō)
• παρατᾰ́σσω (paratássō)
• προστᾰ́σσω (prostássō)
• προτᾰ́σσω (protássō)
• συντᾰ́σσω (suntássō)
• τάγμα (tágma)
• τᾰ́ξῐς (táxis)
• ὑποτᾰ́σσω (hupotássō)

 

Related terms

• ταγός (tagós)

References

• “τάσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τάσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τάσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “τάσσω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5021 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN