արձակեմ
Old Armenian
Alternative forms
- արձակում (arjakum)
Etymology
From արձակ (arjak).
Verb
արձակեմ • (arjakem) (aorist indicative արձակեցի)
- (transitive) to untie, to loosen, to detach, to break; to slacken; to unpack, to unfold; to unload, to deliver
- (transitive) to dispatch, to expedite, to send
- (transitive) to release, to let go; to discharge, to disband, to dismiss
- արձակել ի մեղաց ― arjakel i mełacʻ ― to absolve from sins
- ձայն արձակել ― jayn arjakel ― to scream, to cry
- բոցս կայծակունս արձակել ― bocʻs kaycakuns arjakel ― to sparkle
- արձակեմ ճառագայթս ― arjakem čaṙagaytʻs ― to cast a brilliancy, to shine
- արձակել զկին ― arjakel zkin ― to divorce
- արձակել զատեան ― arjakel zatean ― to dismiss the session
- արձակել զոք ― arjakel zokʻ ― to dismiss a person
- փուք արձակել ― pʻukʻ arjakel ― to fart, to break wind
- (transitive) to relax
- (transitive) to throw, to thrust, to fling, to shoot
- արձակել քարինս պարսատկաւ ― arjakel kʻarins parsatkaw ― to sling
- աչս արձակել ― ačʻs arjakel ― to ogle, to cast eyes on
- կիցս արձակել ― kicʻs arjakel ― to fling, to jerk
- նետս արձակել ― nets arjakel ― to draw the bow
- հրացան արձակել ― hracʻan arjakel ― to let off a gun
- հրետ արձակել ― hret arjakel ― to fire a cannon
- (mediopassive, intransitive) to be untied, delivered, detached, liberated
- արձակեալն ― arjakealn ― woman divorced by her husband
Conjugation
active
| infinitive | արձակել (arjakel) | participle | արձակեցեալ, արձակեալ (arjakecʻeal, arjakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | արձակեցուցանեմ (arjakecʻucʻanem) | aorist stem | արձակեց- (arjakecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակեմ (arjakem) | արձակես (arjakes) | արձակէ (arjakē) | արձակեմք (arjakemkʻ) | արձակէք (arjakēkʻ) | արձակեն (arjaken) | |
| imperfect | արձակէի, արձակեի* (arjakēi, arjakei*) | արձակէիր, արձակեիր* (arjakēir, arjakeir*) | արձակէր (arjakēr) | արձակէաք, արձակեաք* (arjakēakʻ, arjakeakʻ*) | արձակէիք, արձակեիք* (arjakēikʻ, arjakeikʻ*) | արձակէին, արձակեին* (arjakēin, arjakein*) | |
| aorist | արձակեցի (arjakecʻi) | արձակեցեր (arjakecʻer) | արձակեաց (arjakeacʻ) | արձակեցաք (arjakecʻakʻ) | արձակեցէք, արձակեցիք (arjakecʻēkʻ, arjakecʻikʻ) | արձակեցին (arjakecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակիցեմ (arjakicʻem) | արձակիցես (arjakicʻes) | արձակիցէ (arjakicʻē) | արձակիցեմք (arjakicʻemkʻ) | արձակիցէք (arjakicʻēkʻ) | արձակիցեն (arjakicʻen) | |
| aorist | արձակեցից (arjakecʻicʻ) | արձակեսցես (arjakescʻes) | արձակեսցէ (arjakescʻē) | արձակեսցուք (arjakescʻukʻ) | արձակեսջիք (arjakesǰikʻ) | արձակեսցեն (arjakescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արձակեա՛ (arjakeá) | — | — | արձակեցէ՛ք (arjakecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | արձակեսջի՛ր (arjakesǰír) | — | — | արձակեսջի՛ք (arjakesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արձակեր (mí arjaker) | — | — | մի՛ արձակէք (mí arjakēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | արձակել, արձակիլ* (arjakel, arjakil*) | participle | արձակեցեալ, արձակեալ (arjakecʻeal, arjakeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | արձակեցուցանեմ (arjakecʻucʻanem) | aorist stem | արձակեց- (arjakecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակիմ (arjakim) | արձակիս (arjakis) | արձակի (arjaki) | արձակիմք (arjakimkʻ) | արձակիք (arjakikʻ) | արձակին (arjakin) | |
| imperfect | արձակէի (arjakēi) | արձակէիր (arjakēir) | արձակէր, արձակիւր (arjakēr, arjakiwr) | արձակէաք (arjakēakʻ) | արձակէիք (arjakēikʻ) | արձակէին (arjakēin) | |
| aorist | արձակեցայ (arjakecʻay) | արձակեցար (arjakecʻar) | արձակեցաւ (arjakecʻaw) | արձակեցաք (arjakecʻakʻ) | արձակեցայք (arjakecʻaykʻ) | արձակեցան (arjakecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | արձակիցիմ (arjakicʻim) | արձակիցիս (arjakicʻis) | արձակիցի (arjakicʻi) | արձակիցիմք (arjakicʻimkʻ) | արձակիցիք (arjakicʻikʻ) | արձակիցին (arjakicʻin) | |
| aorist | արձակեցայց (arjakecʻaycʻ) | արձակեսցիս (arjakescʻis) | արձակեսցի (arjakescʻi) | արձակեսցուք (arjakescʻukʻ) | արձակեսջիք (arjakesǰikʻ) | արձակեսցին (arjakescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | արձակեա՛ց (arjakeácʻ) | — | — | արձակեցարո՛ւք (arjakecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | արձակեսջի՛ր (arjakesǰír) | — | — | արձակեսջի՛ք (arjakesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ արձակիր (mí arjakir) | — | — | մի՛ արձակիք (mí arjakikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: արձակել (arjakel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “արձակեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy