հրաման

Armenian

Etymology

Inherited from Old Armenian հրաման (hraman). Doublet of ֆարման (farman).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /həɾɑˈmɑn/, [həɾɑmɑ́n]
• (Western Armenian) IPA^(key): /həɾɑˈmɑn/, [həɾɑmɑ́n]

Noun

հրաման • (hraman)

1. order, command

   հրաման տալ ― hraman tal ― to give a command

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	հրաման (hraman)	հրամաններ (hramanner)
dative	հրամանի (hramani)	հրամանների (hramanneri)
ablative	հրամանից (hramanicʻ)	հրամաններից (hramannericʻ)
instrumental	հրամանով (hramanov)	հրամաններով (hramannerov)
locative	հրամանում (hramanum)	հրամաններում (hramannerum)
	definite forms
nominative	հրամանը/հրամանն (hramanə/hramann)	հրամանները/հրամաններն (hramannerə/hramannern)
dative	հրամանին (hramanin)	հրամաններին (hramannerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	հրամանս (hramans)	հրամաններս (hramanners)
dative	հրամանիս (hramanis)	հրամաններիս (hramanneris)
ablative	հրամանիցս (hramanicʻs)	հրամաններիցս (hramannericʻs)
instrumental	հրամանովս (hramanovs)	հրամաններովս (hramannerovs)
locative	հրամանումս (hramanums)	հրամաններումս (hramannerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	հրամանդ (hramand)	հրամաններդ (hramannerd)
dative	հրամանիդ (hramanid)	հրամաններիդ (hramannerid)
ablative	հրամանիցդ (hramanicʻd)	հրամաններիցդ (hramannericʻd)
instrumental	հրամանովդ (hramanovd)	հրամաններովդ (hramannerovd)
locative	հրամանումդ (hramanumd)	հրամաններումդ (hramannerumd)

Old Armenian

Etymology

From Middle Iranian. Compare Middle Persian [script needed] (plmʾn' /⁠framān⁠/, “order, command”), Persian فرمان (farmân); see it for more.

Noun

հրաման • (hraman)

1. command, order, injunction, ordination, behest; permission, authorization, license, leave; decree, edict

   հակառակ հրաման ― hakaṙak hraman ― counterorder

   հրամանք ― hramankʻ ― destiny, fate, lot, fatality; doom

   հրաման հաւատոց ― hraman hawatocʻ ― doctrine of faith

   հրաման պատասխանւոյ ― hraman patasxanwoy ― oracle

   անդարձ հրաման ― andarj hraman ― irrevocable order

   հրաման հանել, դնել, տալ ― hraman hanel, dnel, tal ― to command, to order, to dispose; to appoint, to decree; to give leave, to permit

   հրաման առնուլ, հրաման պատուիրանի առնուլ ― hraman aṙnul, hraman patuirani aṙnul ― to obtain leave; to receive orders or directions

   հրաման տալ վասն տանն իւրոյ ― hraman tal vasn tann iwroy ― to make one's will

   ես եդի զհրամանս զայս, յինէն ել հրամանս այս ― es edi zhramans zays, yinēn el hramans ays ― I have signed this decree

   • 7th century, Sebēos, Patmutʻiwnʻ [History] Chapter 28:

     Եւ էր հրամանատար զաւրուն նորա պարսիկ ոմն իշխան՝ անուն Դատոյեան, հրամանաւ արքունի։

     Ew ēr hramanatar zawrun nora parsik omn išxan, anun Datoyean, hramanaw arkʻuni.

     • 1999 translation by Robert W. Thomson

       The commander of their force was a certain Persian prince named Datoyean, [appointed] by royal command.

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	հրաման (hraman)		հրամանք (hramankʻ)
genitive	հրամանի (hramani)		հրամանաց (hramanacʻ)
dative	հրամանի (hramani)		հրամանաց (hramanacʻ)
accusative	հրաման (hraman)		հրամանս (hramans)
ablative	հրամանէ (hramanē)		հրամանաց (hramanacʻ)
instrumental	հրամանաւ (hramanaw)		հրամանաւք = հրամանօք (hramanawkʻ = hramanōkʻ)
locative	հրամանի (hramani)		հրամանս (hramans)

Derived terms

• անհրաման (anhraman)
• առաքելահրաման (aṙakʻelahraman)
• աստուածահրաման (astuacahraman)
• բարեհրաման (barehraman)
• ինքնահրաման (inkʻnahraman)
• հրամանաբանեմ (hramanabanem)
• հրամանաբանութիւն (hramanabanutʻiwn)
• հրամանաբար (hramanabar)
• հրամանաբեկ (hramanabek)
• հրամանաբեր (hramanaber)
• հրամանադրեմ (hramanadrem)
• հրամանադրութիւն (hramanadrutʻiwn)
• հրամանազանց (hramanazancʻ)
• հրամանակամ (hramanakam)
• հրամանական (hramanakan)
• հրամանակատար (hramanakatar)
• հրամանակատարութիւն (hramanakatarutʻiwn)
• հրամանակար (hramanakar)
• հրամանակարգ (hramanakarg)
• հրամանահան (hramanahan)
• հրամանահատութիւն (hramanahatutʻiwn)
• հրամանապետ (hramanapet)
• հրամանապէս (hramanapēs)
• հրամանառու (hramanaṙu)
• հրամանառութիւն (hramanaṙutʻiwn)
• հրամանատէր (hramanatēr)
• հրամանատու (hramanatu)
• հրամանատուութիւն (hramanatuutʻiwn)
• հրամանատուր (hramanatur)
• հրամանատրեմ (hramanatrem)
• հրամանատրութիւն (hramanatrutʻiwn)
• հրամանաւորեմ (hramanaworem)
• մահահրաման (mahahraman)
• մատհրաման (mathraman)
• նախահրաման (naxahraman)
• տասնհրամանեան (tasnhramanean)
• տօնահրաման (tōnahraman)
• քոյինահրաման (kʻoyinahraman)

 

Related terms

• հրամայեմ (hramayem)
• հրամանատար (hramanatar)
• հրամատար (hramatar)
• հրապարակ (hraparak)

 

Descendants

• Armenian: հրաման (hraman)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “հրաման”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հրաման”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հրաման”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press