ניסן

Aramaic

Alternative forms

• ܢܝܣܢ (nīsān)

Etymology

From Akkadian 𒌚𒁈 (nisannu), from Sumerian 𒌗𒁇 (ITI.BAR).

Proper noun

נִיסָן • (nīsān) m

1. (Judaism) Nisan (the seventh month of the civil year and the first month of the ecclesiastical year in the Jewish calendar, after Adar and before Iyar)

Descendants

• Classical Syriac: ܢܝܣܢ (nīsān)
  • Arabic: نيسان (naysān)
  • Ottoman Turkish: نیسان
    • Turkish: nisan
    • Northern Kurdish: nîsan
• Assyrian Neo-Aramaic: ܢܝܼܣܵܢ (nīsān)
• Turoyo: ܢܝܣܷܢ (nisën)

References

• “nysn”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
• Jastrow, Marcus (1903) A Dictionary of the Targumim, the Talmud Babli and Yerushalmi, and the Midrashic Literature, London, New York: Luzac & Co., G.P. Putnam's Sons, page 906

Hebrew

Etymology

From Akkadian 𒌗𒁈 (^itinissani), from Sumerian 𒌗𒁇 (ITI.BAR).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Proper noun

נִיסָן • (nisán) m

1. (Judaism) Nisan (the seventh month of the civil year and the first month of the ecclesiastical year in the Jewish calendar, after Adar and before Iyar)
   • Tanach, Nehemiah 2:1, with translation of the Jewish Publication Society:

     וַיְהִי בְּחֹדֶשׁ נִיסָן שְׁנַת עֶשְׂרִים לְאַרְתַּחְשַׁסְתְּא הַמֶּלֶךְ יַיִן לְפָנָיו וָאֶשָּׂא אֶת־הַיַּיִן וָאֶתְּנָה לַמֶּלֶךְ וְלֹא־הָיִיתִי רַע לְפָנָיו׃

     Vayhí b-ḥódesh Nisan shnat 'esrím l-Artaḥshást' ha-mélekh yáyin l'fanáv va-esá et ha-yáyin va-etná la-mélekh v-lo hayíti ra' l'fanáv.

     And it came to pass in the month Nisan, in the twentieth year of Artaxerxes the king, when wine was before him, that I took up the wine, and gave it unto the king. Now I had not been beforetime sad in his presence.

   • a. 217 C.E., Mishnah, Pesachim 4:9:

     עִבֵּר נִיסָן בְּנִיסָן, וְלֹא הוֹדוּ לוֹ:

     'Ibér Nisán b-Nisán, v-lo hodu lo.

     He intercalated Nisan in Nisan, and they did not condone him.

   • a. 500 C.E., Babylonian Talmud, Rosh Hashanah 11a:

     רַבִּי יְהוֹשֻׁעַ אוֹמֵר: בְּנִיסָן נִבְרָא הָעוֹלָם, בְּנִיסָן נוֹלְדוּ אָבוֹת, בְּנִיסָן מֵתוּ אָבוֹת

     Rabbí Yehoshúa' omér: B-Nisán nivrá ha-'olám, b-Nisán noldú avót, b-Nisán métu avót.

     Rabbi Yehoshua says: In Nisan the world was created, in Nisan the patriarchs were born, in Nisan the patriarchs died.

2. a male given name

See also

• (Hebrew calendar months) תשרי, חשוון, כסלו, טבת, שבט, אדר, ניסן, אייר, סיוון, תמוז, אב, אלול ^{(Category: he:Hebrew calendar months)}

References

• H5212 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Further reading

• ניסן on the Hebrew Wikipedia.Wikipedia ^he

Yiddish

Etymology 1

From Middle High German niesen, from Old High German niosan, from Proto-West Germanic *hneusan, from Proto-Germanic *hneusaną, a variant of *fneusaną. Cognate with German niesen, Dutch niezen, English sneeze.

Verb

ניסן • (nisn) (past participle גענאָסן (genosn))

1. to sneeze

Conjugation

Conjugation of ניסן

infinitive	ניסן nisn
present participle	ניסנדיק nisndik
past participle	גענאָסן genosn
auxiliary	האָבן hobn
present	איך ניס ikh nis	מיר ניסן mir nisn
	דו ניסט du nist	איר ניסט ir nist
	ער ניסט er nist	זיי ניסן zey nisn
imperative	ניס (דו) nis (du)	ניסט (איר) nist (ir)
Composed forms past איך האָב גענאָסן ikh hob genosn מיר האָבן גענאָסן mir hobn genosn דו האָסט גענאָסן du host genosn איר האָט גענאָסן ir hot genosn ער האָט גענאָסן er hot genosn זיי האָבן גענאָסן zey hobn genosn pluperfect איך האָב געהאַט גענאָסן ikh hob gehat genosn מיר האָבן געהאַט גענאָסן mir hobn gehat genosn דו האָסט געהאַט גענאָסן du host gehat genosn איר האָט געהאַט גענאָסן ir hot gehat genosn ער האָט געהאַט גענאָסן er hot gehat genosn זיי האָבן געהאַט גענאָסן zey hobn gehat genosn future איך וועל ניסן ikh vel nisn מיר וועלן ניסן mir veln nisn דו וועסט ניסן du vest nisn איר וועט ניסן ir vet nisn ער וועט ניסן er vet nisn זיי וועלן ניסן zey veln nisn future perfect איך וועל האָבן גענאָסן ikh vel hobn genosn מיר וועלן האָבן גענאָסן mir veln hobn genosn דו וועסט האָבן גענאָסן du vest hobn genosn איר וועט האָבן גענאָסן ir vet hobn genosn ער וועט האָבן גענאָסן er vet hobn genosn זיי וועלן האָבן גענאָסן zey veln hobn genosn

Related terms

• נאָס (nos)
• ניס (nis)
• ניסערײַ (niseray)

Etymology 2

From Hebrew נִיסָן.

Noun

ניסן • (nisn) m

1. (Judaism) Nisan (the seventh month of the civil year and the first month of the ecclesiastical year in the Jewish calendar, after Adar and before Iyar)

See also

• (Hebrew calendar months) תּשרי (tishre), חשוון (kheshvn), כּסלו (kislev), טבֿת (teyves), שבֿט (shvat), אָדר (oder), ניסן (nisn), אייר (iyer), סיוון (sivn), תּמוז (tamez), אָבֿ (ov), אלול (elel) ^{(Category: yi:Hebrew calendar months)}