चरित्र

Hindi

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit चरित्र (caritra).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /t͡ʃə.ɾɪt̪.ɾᵊ/

Noun

चरित्र • (caritra) m

1. conduct, behaviour
2. (good) character, nature

   बिना चरित्र आदमी जानवर होता है।

   binā caritr ādmī jānvar hotā hai.

   A man without character is an animal.

3. (literature) a character

   चरित्र-चित्रण ― caritr-citraṇ ― portrayal of a character

Declension

Declension of चरित्र (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	चरित्र caritra	चरित्र caritra
oblique	चरित्र caritra	चरित्रों caritrõ
vocative	चरित्र caritra	चरित्रो caritro

Derived terms

• चरित्रांकन (caritrāṅkan)
• चरित्र-भ्रष्ट (caritra-bhraṣṭ)
• चरित्रवान (caritravān)
• चरित्रहीन (caritrahīn)

Further reading

• McGregor, Ronald Stuart (1993), “चरित्र”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press, page 305

---

Nepali

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit चरित्र (caritra).

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡sʌɾit̪rʌ]
• Phonetic Devanagari: चरित्र

Noun

चरित्र • (caritra)

1. conduct, behaviour
2. moral character

Further reading

• “चरित्र”, in नेपाली बृहत् शब्दकोश (Nepālī Br̥hat Śabdakoś) [Comprehensive Nepali Dictionary], Kathmandu: Nepal Academy, 2018
• Schmidt, Ruth L. (1993), “चरित्र”, in A Practical Dictionary of Modern Nepali, Ratna Sagar

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *kʷel-tro-m, from *kʷel- (“to walk”) + *-trom (suffix denoting a tool or an instrument for an action).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /t͡ɕɐ.ɾít.ɾɐ/
• (Classical) IPA^(key): /t͡ɕɐˈɾit̪.ɾɐ/

Noun

चरित्र • (carítra) n

1. a foot, leg
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
   • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda
2. going
3. acting, behaviour, habit, practice
4. nature, disposition

Declension

Neuter a-stem declension of चरित्र (carítra)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	चरित्रम् carítram	चरित्रे carítre	चरित्राणि / चरित्रा¹ carítrāṇi / carítrā¹
Vocative	चरित्र cáritra	चरित्रे cáritre	चरित्राणि / चरित्रा¹ cáritrāṇi / cáritrā¹
Accusative	चरित्रम् carítram	चरित्रे carítre	चरित्राणि / चरित्रा¹ carítrāṇi / carítrā¹
Instrumental	चरित्रेण carítreṇa	चरित्राभ्याम् carítrābhyām	चरित्रैः / चरित्रेभिः¹ carítraiḥ / carítrebhiḥ¹
Dative	चरित्राय carítrāya	चरित्राभ्याम् carítrābhyām	चरित्रेभ्यः carítrebhyaḥ
Ablative	चरित्रात् carítrāt	चरित्राभ्याम् carítrābhyām	चरित्रेभ्यः carítrebhyaḥ
Genitive	चरित्रस्य carítrasya	चरित्रयोः carítrayoḥ	चरित्राणाम् carítrāṇām
Locative	चरित्रे carítre	चरित्रयोः carítrayoḥ	चरित्रेषु carítreṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• →Tatsama:

  • Hindi: चरित्र (caritra)
  • Nepali: चरित्र (caritra)
  • Tamil: சரித்திரம் (carittiram)

References

• Monier Williams (1899), “चरित्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 390.