जन

See also: जून

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit जन (jána).

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʒən/

Noun

जन • (jan) m

1. (dialectal) person, people (collectively)

   Synonym: लोग (log)

Declension

Declension of जन
	Singular	Plural
Direct	जन (jan)	जन (jan)
Oblique	जन (jan)	जनों (janõ)
Vocative	जन (jan)	जनो (jano)

---

Pali

Alternative forms

Alternative forms

• jana (Latin script)
• 𑀚𑀦 (Brahmi script)
• জন (Bengali script)
• ජන (Sinhalese script)
• ဇန (Burmese script)
• ชน or ชะนะ (Thai script)
• ᨩᨶ (Tai Tham script)
• ຊນ or ຊະນະ (Lao script)
• ជន (Khmer script)

Noun

जन m

1. Devanagari script form of jana

Declension

Declension table of "जन" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	जनो	जना
Accusative (second)	जनं	जने
Instrumental (third)	जनेन	जनेहि or जनेभि
Dative (fourth)	जनस्स or जनाय or जनत्थं	जनानं
Ablative (fifth)	जनस्मा or जनम्हा or जना	जनेहि or जनेभि
Genitive (sixth)	जनस्स	जनानं
Locative (seventh)	जनस्मिं or जनम्हि or जने	जनेसु
Vocative (calling)	जन	जना

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *ȷ́ánHas, from Proto-Indo-Iranian *ȷ́ánHas, from Proto-Indo-European *ǵónh₁os. Cognate with Old Persian 𐏀𐎴 (zana, “man; tribe”), Avestan 𐬯𐬭𐬬𐬋𐬰𐬀𐬥𐬀‎ (srvōzana, “belonging to the race of the horned ones”), Ancient Greek γόνος (gónos, “creation”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d͡ʑɐ́.n̪ɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd͡ʑɐ.n̪ɐ/

Adjective

जन • (jána)

1. generating

Declension

Masculine a-stem declension of जन (jána)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जनः jánaḥ	जनौ jánau	जनाः / जनासः¹ jánāḥ / jánāsaḥ¹
Vocative	जन jána	जनौ jánau	जनाः / जनासः¹ jánāḥ / jánāsaḥ¹
Accusative	जनम् jánam	जनौ jánau	जनान् jánān
Instrumental	जनेन jánena	जनाभ्याम् jánābhyām	जनैः / जनेभिः¹ jánaiḥ / jánebhiḥ¹
Dative	जनाय jánāya	जनाभ्याम् jánābhyām	जनेभ्यः jánebhyaḥ
Ablative	जनात् jánāt	जनाभ्याम् jánābhyām	जनेभ्यः jánebhyaḥ
Genitive	जनस्य jánasya	जनयोः jánayoḥ	जनानाम् jánānām
Locative	जने jáne	जनयोः jánayoḥ	जनेषु jáneṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of जना (jánā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जना jánā	जने jáne	जनाः jánāḥ
Vocative	जने jáne	जने jáne	जनाः jánāḥ
Accusative	जनाम् jánām	जने jáne	जनाः jánāḥ
Instrumental	जनया / जना¹ jánayā / jánā¹	जनाभ्याम् jánābhyām	जनाभिः jánābhiḥ
Dative	जनायै jánāyai	जनाभ्याम् jánābhyām	जनाभ्यः jánābhyaḥ
Ablative	जनायाः jánāyāḥ	जनाभ्याम् jánābhyām	जनाभ्यः jánābhyaḥ
Genitive	जनायाः jánāyāḥ	जनयोः jánayoḥ	जनानाम् jánānām
Locative	जनायाम् jánāyām	जनयोः jánayoḥ	जनासु jánāsu
Notes	¹Vedic

Neuter a-stem declension of जन (jána)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जनम् jánam	जने jáne	जनानि / जना¹ jánāni / jánā¹
Vocative	जन jána	जने jáne	जनानि / जना¹ jánāni / jánā¹
Accusative	जनम् jánam	जने jáne	जनानि / जना¹ jánāni / jánā¹
Instrumental	जनेन jánena	जनाभ्याम् jánābhyām	जनैः / जनेभिः¹ jánaiḥ / jánebhiḥ¹
Dative	जनाय jánāya	जनाभ्याम् jánābhyām	जनेभ्यः jánebhyaḥ
Ablative	जनात् jánāt	जनाभ्याम् jánābhyām	जनेभ्यः jánebhyaḥ
Genitive	जनस्य jánasya	जनयोः jánayoḥ	जनानाम् jánānām
Locative	जने jáne	जनयोः jánayoḥ	जनेषु jáneṣu
Notes	¹Vedic

Related terms

• पुरंजन (puraṃjana)
• उदजन (udajana)

Noun

जन • (jána) m

1. person, human being, human

   ते जनाः किं वदन्ति?

   te janāḥ kiṃ vadanti?

   What are those people saying?

2. race, people group
3. (used collectively) people; subjects
4. (religion) mortal, common person

Declension

Masculine a-stem declension of जन (jána)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जनः jánaḥ	जनौ jánau	जनाः / जनासः¹ jánāḥ / jánāsaḥ¹
Vocative	जन jána	जनौ jánau	जनाः / जनासः¹ jánāḥ / jánāsaḥ¹
Accusative	जनम् jánam	जनौ jánau	जनान् jánān
Instrumental	जनेन jánena	जनाभ्याम् jánābhyām	जनैः / जनेभिः¹ jánaiḥ / jánebhiḥ¹
Dative	जनाय jánāya	जनाभ्याम् jánābhyām	जनेभ्यः jánebhyaḥ
Ablative	जनात् jánāt	जनाभ्याम् jánābhyām	जनेभ्यः jánebhyaḥ
Genitive	जनस्य jánasya	जनयोः jánayoḥ	जनानाम् jánānām
Locative	जने jáne	जनयोः jánayoḥ	जनेषु jáneṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Assamese: -জন (-zon)
• → Khmer: ជន (cŭən)

References

• Monier Williams (1899), “जन”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 410.