मत्त

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit मत्त (mattá).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /mət̪t̪/, [mɐt̪(ː)]

Adjective

मत्त • (matt) (Urdu spelling مت)

1. intoxicated, overpowered (by sleep, intoxicant, etc.)

   Synonyms: मस्त (mast), नशीला (naśīlā)

2. furious, enraged
3. delighted

Derived terms

• अमत्त (amatt)

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “मत्त”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

---

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *mattás, from Proto-Indo-Iranian *matˢtás (“drunk, intoxicated”), from Proto-Indo-European *meh₂d- (“wet”). Cognate with Parthian 𐫖𐫘𐫤 (mast, “drunk”), Persian مست (mast, “drunk”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /mɐt.tɐ́/, [mɐt̚.tɐ́]
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈmɐt̪.t̪ɐ/, [ˈmɐt̪̚.t̪ɐ]

Adjective

मत्त • (mattá)

1. intoxicated, drunk, inebriated (literally or figuratively)
2. in rut, furious (said of elephants)
3. delighted, overjoyed, excited with joy
4. amorous, sportive, wanton
5. excited by sexual desire
6. mad, insane
7. proud, arrogant

Declension

Masculine a-stem declension of मत्त
Nom. sg.	मत्तः (mattaḥ)
Gen. sg.	मत्तस्य (mattasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मत्तः (mattaḥ)	मत्तौ (mattau)	मत्ताः (mattāḥ)
Vocative	मत्त (matta)	मत्तौ (mattau)	मत्ताः (mattāḥ)
Accusative	मत्तम् (mattam)	मत्तौ (mattau)	मत्तान् (mattān)
Instrumental	मत्तेन (mattena)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तैः (mattaiḥ)
Dative	मत्ताय (mattāya)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तेभ्यः (mattebhyaḥ)
Ablative	मत्तात् (mattāt)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तेभ्यः (mattebhyaḥ)
Genitive	मत्तस्य (mattasya)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तानाम् (mattānām)
Locative	मत्ते (matte)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तेषु (matteṣu)

Feminine ā-stem declension of मत्त
Nom. sg.	मत्ता (mattā)
Gen. sg.	मत्तायाः (mattāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मत्ता (mattā)	मत्ते (matte)	मत्ताः (mattāḥ)
Vocative	मत्ते (matte)	मत्ते (matte)	मत्ताः (mattāḥ)
Accusative	मत्ताम् (mattām)	मत्ते (matte)	मत्ताः (mattāḥ)
Instrumental	मत्तया (mattayā)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्ताभिः (mattābhiḥ)
Dative	मत्तायै (mattāyai)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्ताभ्यः (mattābhyaḥ)
Ablative	मत्तायाः (mattāyāḥ)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्ताभ्यः (mattābhyaḥ)
Genitive	मत्तायाः (mattāyāḥ)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तानाम् (mattānām)
Locative	मत्तायाम् (mattāyām)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तासु (mattāsu)

Neuter a-stem declension of मत्त
Nom. sg.	मत्तम् (mattam)
Gen. sg.	मत्तस्य (mattasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मत्तम् (mattam)	मत्ते (matte)	मत्तानि (mattāni)
Vocative	मत्त (matta)	मत्ते (matte)	मत्तानि (mattāni)
Accusative	मत्तम् (mattam)	मत्ते (matte)	मत्तानि (mattāni)
Instrumental	मत्तेन (mattena)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तैः (mattaiḥ)
Dative	मत्ताय (mattāya)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तेभ्यः (mattebhyaḥ)
Ablative	मत्तात् (mattāt)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तेभ्यः (mattebhyaḥ)
Genitive	मत्तस्य (mattasya)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तानाम् (mattānām)
Locative	मत्ते (matte)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तेषु (matteṣu)

Descendants

• Balinese: ᬫᬢ᭄ᬢ (mata)
• Tamil: மத்தம் (mattam)

Noun

मत्त • (mattá) stem, m

1. drunkard
2. madman
3. an elephant in rut
4. cuckoo
5. buffalo
6. the thorn-apple or Dhatturā plant

Declension

Masculine a-stem declension of मत्त
Nom. sg.	मत्तः (mattaḥ)
Gen. sg.	मत्तस्य (mattasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मत्तः (mattaḥ)	मत्तौ (mattau)	मत्ताः (mattāḥ)
Vocative	मत्त (matta)	मत्तौ (mattau)	मत्ताः (mattāḥ)
Accusative	मत्तम् (mattam)	मत्तौ (mattau)	मत्तान् (mattān)
Instrumental	मत्तेन (mattena)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तैः (mattaiḥ)
Dative	मत्ताय (mattāya)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तेभ्यः (mattebhyaḥ)
Ablative	मत्तात् (mattāt)	मत्ताभ्याम् (mattābhyām)	मत्तेभ्यः (mattebhyaḥ)
Genitive	मत्तस्य (mattasya)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तानाम् (mattānām)
Locative	मत्ते (matte)	मत्तयोः (mattayoḥ)	मत्तेषु (matteṣu)

Descendants

• Balinese: ᬫᬢ᭄ᬢ (mata)