น้ำฟ้า
Jump to navigation
Jump to search
Thai[edit]
Etymology[edit]
From น้ำ (náam, “water”) + ฟ้า (fáa, “sky; heaven”).
Pronunciation[edit]
| Orthographic | น้ำฟ้า n ˆ å f ˆ ā | ||
| Phonemic | น้าม-ฟ้า n ˆ ā m – f ˆ ā | นั้ม-ฟ้า n ạ ˆ m – f ˆ ā | |
| Romanization | Paiboon | náam-fáa | nám-fáa |
| Royal Institute | nam-fa | nam-fa | |
| (standard) IPA(key) | /naːm˦˥.faː˦˥/(R) | /nam˦˥.faː˦˥/(R) | |
Noun[edit]
น้ำฟ้า • (náam-fáa)
- (archaic) rain; rainwater.[1]
- 1643, “พระอายการเบดเสรจ”, in ประมวลกฎหมายรัชกาลที่ ๑ จุลศักราช ๑๑๖๖ พิมพ์ตามฉะบับหลวงตรา ๓ ดวง เล่ม ๒, พระนคร: มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง, published 1938, page 209: