ὄρνυμι

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to: navigation, search

Ancient Greek[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Indo-European *h₃er- (“to move, stir, spring”). Cognates include Sanskrit ऋणोति (ṛṇóti) and Latin ruō. Compare also Old Armenian յառնեմ (yaṙnem). The Epic athematic middle aorist form ὦρτο (ôrto) matches exactly with Sanskrit आर्त (ārta), the equivalent form of ऋणोति (ṛṇóti).

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

ὄρνῡμῐ • (órnūmi)

  1. to set upon, let loose upon, move on
  2. to awaken, arouse
  3. to raise, excite
  4. to stir up, encourage, exhort, cheer on

Inflection[edit]

   Present: ὄρνῡμῐ, ὄρνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὄρνῡμῐ ὄρνῡς ὄρνῡσῐ(ν) ὄρνῠτον ὄρνῠτον ὄρνῠμεν ὄρνῠτε ὀρνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive ὀρνῠ́ω ὀρνῠ́ῃς ὀρνῠ́ῃ ὀρνῠ́ητον ὀρνῠ́ητον ὀρνῠ́ωμεν ὀρνῠ́ητε ὀρνῠ́ωσῐ(ν)
optative ὀρνῠ́οιμῐ ὀρνῠ́οις ὀρνῠ́οι ὀρνῠ́οιτον ὀρνῠοίτην ὀρνῠ́οιμεν ὀρνῠ́οιτε ὀρνῠ́οιεν
imperative   ὄρνῡ ὀρνῠ́τω ὄρνῠτον ὀρνῠ́των   ὄρνῠτε ὀρνῠ́ντων
middle/
passive		 indicative ὄρνῠμαι ὄρνῠσαι ὄρνῠται ὄρνῠσθον ὄρνῠσθον ὀρνῠ́μεθα ὄρνῠσθε ὄρνῠνται
subjunctive ὀρνῠ́ωμαι ὀρνῠ́ῃ ὀρνῠ́ηται ὀρνῠ́ησθον ὀρνῠ́ησθον ὀρνῠώμεθᾰ ὀρνῠ́ησθε ὀρνῠ́ωνται
optative ὀρνῠοίμην ὀρνῠ́οιο ὀρνῠ́οιτο ὀρνῠ́οισθον ὀρνῠοίσθην ὀρνῠοίμεθᾰ ὀρνῠ́οισθε ὀρνῠ́οιντο
imperative   ὄρνῠσο,
ὄρνυσθε		 ὀρνῠ́σθω ὄρνῠσθον ὀρνῠ́σθων   ὄρνῠσθε ὀρνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive ὀρνῠ́ναι ὄρνῠσθαι
participle m ὀρνῡ́ς ὀρνῠ́μενος
f ὀρνῦσᾰ ὀρνῠμένη
n ὀρνῠ́ν ὀρνῠ́μενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὤρνῡν, ὠρνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤρνῡν ὤρνῡς ὤρνῡ ὤρνῠτον ὠρνῠ́την ὤρνῠμεν ὤρνῠτε ὤρνῠσᾰν
middle/
passive		 indicative ὠρνῠ́μην ὤρνῠσο ὤρνῠτο ὤρνῠσθον ὠρνῠ́σθην ὠρνῠ́μεθᾰ ὤρνῠσθε ὤρνῠντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὄρσω, ὄρσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὄρσω ὄρσεις ὄρσει ὄρσετον ὄρσετον ὄρσομεν ὄρσετε ὄρσουσῐ(ν)
optative ὄρσοιμῐ ὄρσοις ὄρσοι ὄρσοιτον ὀρσοίτην ὄρσοιμεν ὄρσοιτε ὄρσοιεν
middle indicative ὄρσομαι ὄρσῃ,
ὄρσει		 ὄρσεται ὄρσεσθον ὄρσεσθον ὀρσόμεθᾰ ὄρσεσθε ὄρσονται
optative ὀρσοίμην ὄρσοιο ὄρσοιτο ὄρσοισθον ὀρσοίσθην ὀρσοίμεθᾰ ὄρσοισθε ὄρσοιντο
active middle
infinitive ὄρσειν ὄρσεσθαι
participle m ὄρσων ὀρσόμενος
f ὄρσουσᾰ ὀρσομένη
n ὄρσον ὀρσόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὀρέω, ὀρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀρέω ὀρέεις ὀρέει ὀρέετον ὀρέετον ὀρέομεν ὀρέετε ὀρέουσῐ(ν)
optative ὀρέοιμῐ ὀρέοισ(θᾰ) ὀρέοι ὀρέοιτον ὀρεοίτην ὀρέοιμεν ὀρέοιτε ὀρέοιεν
middle indicative ὀρέομαι ὀρέεαι ὀρέεται ὀρέεσθον ὀρέεσθον ὀρεόμε(σ)θᾰ ὀρέεσθε ὀρέονται
optative ὀρεοίμην ὀρέοιο ὀρέοιτο ὀρέοισθον ὀρεοίσθην ὀρεοίμε(σ)θᾰ ὀρέοισθε ὀρεοίᾰτο
active middle
infinitive ὀρέειν ὀρέεσθαι
participle m ὀρέων ὀρεόμενος
f ὀρέουσᾰ ὀρεομένη
n ὀρέον ὀρεόμενον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὀρέω, ὀρεῦμαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀρέω ὀρεῖς ὀρεῖ ὀρεῖτον ὀρεῖτον ὀρεῦμεν ὀρεῖτε ὀρεῦσῐ(ν)
optative ὀρέοιμι ὀρέοις ὀρέοι ὀρέοιτον ὀρεοίτην ὀρέοιμεν ὀρέοιτε ὀρέοιεν
middle indicative ὀρεῦμαι ὀρεῖαι/ὀρέαι ὀρεῖται ὀρεῖσθον ὀρεῖσθον ὀρεύμε(σ)θᾰ ὀρεῖσθε ὀρεῦνται
optative ὀρεοίμην ὀρέοιο ὀρέοιτο ὀρέοισθον ὀρεοίσθην ὀρεοίμε(σ)θᾰ ὀρέοισθε ὀρέοιᾰτο
active middle
infinitive ὀρεῖν/ὀρήμεναι/ὀρῆναι ὀρεῖσθαι
participle m ὀρέων ὀρεύμενος
f ὀρεῦσᾰ ὀρευμένη
n ὀρεῦν ὀρεύμενον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὦρσᾰ, ὠρσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὦρσᾰ ὦρσᾰς ὦρσε(ν) ὤρσᾰτον ὠρσᾰ́την ὤρσᾰμεν ὤρσᾰτε ὦρσᾰν
subjunctive ὄρσω ὄρσῃς ὄρσῃ ὄρσητον ὄρσητον ὄρσωμεν ὄρσητε ὄρσωσῐ(ν)
optative ὄρσαιμῐ ὄρσειᾰς,
ὄρσαις		 ὄρσειε(ν),
ὄρσαι		 ὄρσαιτον ὀρσαίτην ὄρσαιμεν ὄρσαιτε ὄρσειᾰν,
ὄρσαιεν
imperative   ὄρσον ὀρσᾰ́τω ὄρσᾰτον ὀρσᾰ́των   ὄρσᾰτε ὀρσᾰ́ντων
middle indicative ὠρσᾰ́μην ὤρσω ὤρσᾰτο ὤρσᾰσθον ὠρσᾰ́σθην ὠρσᾰ́μεθᾰ ὤρσᾰσθε ὤρσᾰντο
subjunctive ὄρσωμαι ὄρσῃ ὄρσηται ὄρσησθον ὄρσησθον ὀρσώμεθᾰ ὄρσησθε ὄρσωνται
optative ὀρσαίμην ὄρσαιο ὄρσαιτο ὄρσαισθον ὀρσαίσθην ὀρσαίμεθᾰ ὄρσαισθε ὄρσαιντο
imperative   ὄρσαι ὀρσᾰ́σθω ὄρσᾰσθον ὀρσᾰ́σθων   ὄρσᾰσθε ὀρσᾰ́σθων
active middle
infinitive ὄρσαι ὄρσᾰσθαι
participle m ὄρσᾱς ὀρσᾰ́μενος
f ὄρσᾱσᾰ ὀρσᾰμένη
n ὄρσᾰν ὀρσᾰ́μενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὄρσᾰσκᾰ, ὀρσᾰσκᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὄρσᾰσκᾰ ὄρσᾰσκᾰς ὄρσᾰσκε(ν) ὀρσᾰ́σκᾰτον ὀρσᾰσκᾰ́την ὀρσᾰ́σκᾰμεν ὀρσᾰ́σκᾰτε ὄρσᾰσκᾰν
middle indicative ὀρσᾰσκᾰ́μην ὀρσᾰ́σκω ὀρσᾰ́σκᾰτο ὀρσᾰ́σκᾰσθον ὀρσᾰσκᾰ́σθην ὀρσᾰσκᾰ́με(σ)θᾰ ὀρσᾰ́σκᾰσθε ὀρσᾰ́σκᾰντο
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὦρον, ὠρόμην, ὤρθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὦρον ὦρες ὦρε(ν) ὤρετον ὠρέτην ὤρομεν ὤρετε ὦρον
subjunctive ὄρω(μῐ) ὄρῃσ(θᾰ) ὄρῃ(σῐ) ὄρητον ὄρητον ὄρωμεν ὄρητε ὄρωσῐ(ν)
optative ὄροιμῐ ὄροισ(θᾰ) ὄροι ὀρεῖτον ὀρείτην ὀρεῖμεν ὀρεῖτε ὀρεῖεν
imperative   ὄρε ὀρέτω ὄρετον ὀρέτων   ὄρετε ὀρόντων
middle indicative ὠρόμην ὤρεο ὤρετο,
ὦρτο		 ὤρεσθον ὠρέσθην ὠρόμε(σ)θᾰ ὤρεσθε ὤροντο
subjunctive ὄρωμαι(μῐ) ὄρηαι ὄρηται(σῐ) ὄρησθον ὄρησθον ὀρώμε(σ)θᾰ ὄρησθε ὄρωνται
optative ὀροίμην ὄροιο ὄροιτο ὄροισθον ὀροίσθην ὀροίμε(σ)θᾰ ὄροισθε ὀροίᾰτο
imperative   ὄρσο,
ὄρσεο,
ὄρσευ		 ὀρέσθω ὄρεσθον ὀρέσθων   ὄρεσθε ὀρέσθων
passive indicative ὤρθην ὤρθης ὤρθη ὤρθητον ὠρθήτην ὤρθημεν ὤρθητε ὤρθησᾰν/ὦρθεν
subjunctive ὀρθῶ(μῐ) ὀρθῇσ(θᾰ) ὀρθῇ(σῐ) ὀρθῆτον ὀρθῆτον ὀρθῶμεν ὀρθῆτε ὀρθῶσῐ(ν)
optative ὀρθείην ὀρθείης ὀρθείη ὀρθεῖτον,
ὀρθείητον		 ὀρθείτην,
ὀρθειήτην		 ὀρθεῖμεν,
ὀρθείημεν		 ὀρθεῖτε,
ὀρθείητε		 ὀρθεῖεν,
ὀρθείησᾰν
imperative   ὄρθητῐ ὀρθήτω ὄρθητον ὀρθήτων   ὄρθητε ὀρθέντων
active middle passive
infinitive ὀρεῖν/ὀρέμεν(αι) ὄρθαι ὀρθῆναι/ὀρθήμεναι
participle m ὀρών ὀρόμενος,
ὄρμενος		 ὀρθείς
f ὀροῦσᾰ ὀρομένη,
ὀρμένη		 ὀρθεῖσᾰ
n ὀρόν ὀρόμενον,
ὄρμενον		 ὀρθέν
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὀρόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ὀρόμην ὄρεο ὄρετο ὄρεσθον ὀρέσθην ὀρόμε(σ)θᾰ ὄρεσθε ὄροντο,
ὀρέοντο
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὤρορον, ὠρορόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤρορον ὤρορες ὤρορε(ν) ὠρόρετον ὠρορέτην ὠρόρομεν ὠρόρετε ὤρορον
subjunctive ὀρόρω(μῐ) ὀρόρῃσ(θᾰ) ὀρόρῃ(σῐ) ὀρόρητον ὀρόρητον ὀρόρωμεν ὀρόρητε ὀρόρωσῐ(ν)
optative ὀρόροιμῐ ὀρόροισ(θᾰ) ὀρόροι ὀρορεῖτον ὀρορείτην ὀρορεῖμεν ὀρορεῖτε ὀρορεῖεν
imperative   ὄρορε ὀρορέτω ὀρόρετον ὀρορέτων   ὀρόρετε ὀρορόντων
middle indicative ὠρορόμην ὠρόρεο ὠρόρετο ὠρόρεσθον ὠρορέσθην ὠρορόμε(σ)θᾰ ὠρόρεσθε ὠρόροντο
subjunctive ὀρόρωμαι(μῐ) ὀρόρηαι ὀρόρηται(σῐ) ὀρόρησθον ὀρόρησθον ὀρορώμε(σ)θᾰ ὀρόρησθε ὀρόρωνται
optative ὀροροίμην ὀρόροιο ὀρόροιτο ὀρόροισθον ὀροροίσθην ὀροροίμε(σ)θᾰ ὀρόροισθε ὀροροίᾰτο
imperative   ὀρόρεο ὀρορέσθω ὀρόρεσθον ὀρορέσθων   ὀρόρεσθε ὀρορέσθων
active middle
infinitive ὀρορεῖν/ὀρορέμεν(αι) ὀρορέσθαι
participle m ὀρορών ὀρορόμενος
f ὀροροῦσᾰ ὀρορομένη
n ὀρορόν ὀρορόμενον
Notes: Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὄρωρᾰ, ὀρώρεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὄρωρᾰ ὄρωρᾰς ὄρωρε(ν) ὀρώρᾰτον ὀρώρᾰτον ὀρώρᾰμεν ὀρώρᾰτε ὀρώρᾱσῐ(ν)
subjunctive ὀρώρω ὀρώρῃς ὀρώρῃ ὀρώρητον ὀρώρητον ὀρώρωμεν ὀρώρητε ὀρώρωσῐ(ν)
optative ὀρώροιμῐ,
ὀρωροίην		 ὀρώροις,
ὀρωροίης		 ὀρώροι,
ὀρωροίη		 ὀρώροιτον ὀρωροίτην ὀρώροιμεν ὀρώροιτε ὀρώροιεν
imperative   ὄρωρε ὀρωρέτω ὀρώρετον ὀρωρέτων   ὀρώρετε ὀρωρόντων
middle/
passive		 indicative ὀρώρεμαι ὀρώρεσαι ὀρώρεται ὀρώρεσθον ὀρώρεσθον ὀρωρέμεθᾰ ὀρώρεσθε ὀρώρενται
subjunctive ὀρωρεμένος ὦ ὀρωρεμένος ᾖς ὀρωρεμένος ᾖ ὀρωρεμένω ἦτον ὀρωρεμένω ἦτον ὀρωρεμένοι ὦμεν ὀρωρεμένοι ἦτε ὀρωρεμένοι ὦσῐ(ν)
optative ὀρωρεμένος εἴην ὀρωρεμένος εἴης ὀρωρεμένος εἴη ὀρωρεμένοι εἴητον/εἶτον ὀρωρεμένω εἰήτην/εἴτην ὀρωρεμένοι εἴημεν/εἶμεν ὀρωρεμένοι εἴητε/εἶτε ὀρωρεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ὀρώρεσο ὀρωρέσθω ὀρώρεσθον ὀρωρέσθων   ὀρώρεσθε ὀρωρέσθων
active middle/passive
infinitive ὀρωρέναι ὀρώρεσθαι
participle m ὀρωρώς ὀρωρεμένος
f ὀρωρυῖᾰ ὀρωρεμένη
n ὀρωρός ὀρωρεμένον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ὀρώρειν, ὀρωρέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀρώρειν,
ὀρώρη		 ὀρώρεις,
ὀρώρης		 ὀρώρει(ν) ὀρώρετον ὀρωρέτην ὀρώρεμεν ὀρώρετε ὀρώρεσᾰν
middle/
passive		 indicative ὀρωρέμην ὀρώρεσο ὀρώρετο ὀρώρεσθον ὀρωρέσθην ὀρωρέμεθᾰ ὀρώρεσθε ὀρώρεντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ὄρνυμι&oldid=46045728"