子規
Chinese
child; son; (noun suffix) child; son; (noun suffix); small thing; seed; egg; 1st earthly branch; 11 p.m.–1 a.m., midnight |
compass; rule | ||
---|---|---|---|
trad. (子規) | 子 | 規 | |
simp. (子规) | 子 | 规 | |
alternative forms | 子鳺/子𱉎 |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin:
- Zhuyin: ㄗˇ ㄍㄨㄟ
- Tongyong Pinyin: zǐhguei
- Wade–Giles: tzŭ3-kuei1
- Yale: dž-gwēi
- Gwoyeu Romatzyh: tzyyguei
- Palladius: цзыгуй (czyguj)
- Sinological IPA (key): /t͡sz̩²¹⁴⁻²¹ ku̯eɪ̯⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: zi2 kwai1
- Yale: jí kwāi
- Cantonese Pinyin: dzi2 kwai1
- Guangdong Romanization: ji2 kuei1
- Sinological IPA (key): /t͡siː³⁵ kʷʰɐi̯⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Middle Chinese: tsiX kjwie
Noun
(deprecated template usage) 子規