Irish
Etymology 1
From greim, greama (“grip, grasp, hold”) + -igh.
Verb
greamaigh (present analytic greamaíonn, future analytic greamóidh, verbal noun greamú, past participle greamaithe)
- (transitive) attach, fix, fasten; make fast, secure
- (intransitive) become attached, adhere, stick (de (“to”))
- (transitive) grasp, seize; secure, obtain; grapple with
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
greamaím
|
greamaíonn tú; greamaír†
|
greamaíonn sé, sí
|
greamaímid; greamaíonn muid
|
greamaíonn sibh
|
greamaíonn siad; greamaíd†
|
a ghreamaíonn; a ghreamaíos / a ngreamaíonn*
|
greamaítear
|
past
|
ghreamaigh mé; ghreamaíos
|
ghreamaigh tú; ghreamaís
|
ghreamaigh sé, sí
|
ghreamaíomar; ghreamaigh muid
|
ghreamaigh sibh; ghreamaíobhair
|
ghreamaigh siad; ghreamaíodar
|
a ghreamaigh / ar ghreamaigh*
|
greamaíodh
|
past habitual
|
ghreamaínn / ngreamaínn‡‡
|
ghreamaíteá / ngreamaíteᇇ
|
ghreamaíodh sé, sí / ngreamaíodh sé, s퇇
|
ghreamaímis; ghreamaíodh muid / ngreamaímis‡‡; ngreamaíodh muid‡‡
|
ghreamaíodh sibh / ngreamaíodh sibh‡‡
|
ghreamaídís; ghreamaíodh siad / ngreamaídís‡‡; ngreamaíodh siad‡‡
|
a ghreamaíodh / a ngreamaíodh*
|
ghreamaítí / ngreamaít퇇
|
future
|
greamóidh mé; greamód; greamóchaidh mé†
|
greamóidh tú; greamóir†; greamóchaidh tú†
|
greamóidh sé, sí; greamóchaidh sé, sí†
|
greamóimid; greamóidh muid; greamóchaimid†; greamóchaidh muid†
|
greamóidh sibh; greamóchaidh sibh†
|
greamóidh siad; greamóid†; greamóchaidh siad†
|
a ghreamóidh; a ghreamós; a ghreamóchaidh†; a ghreamóchas† / a ngreamóidh*; a ngreamóchaidh*†
|
greamófar; greamóchar†
|
conditional
|
ghreamóinn; ghreamóchainn† / ngreamóinn‡‡; ngreamóchainn†‡‡
|
ghreamófá; ghreamóchthᆠ/ ngreamófᇇ; ngreamóchthᆇ‡
|
ghreamódh sé, sí; ghreamóchadh sé, sí† / ngreamódh sé, s퇇; ngreamóchadh sé, s톇‡
|
ghreamóimis; ghreamódh muid; ghreamóchaimis†; ghreamóchadh muid† / ngreamóimis‡‡; ngreamódh muid‡‡; ngreamóchaimis†‡‡; ngreamóchadh muid†‡‡
|
ghreamódh sibh; ghreamóchadh sibh† / ngreamódh sibh‡‡; ngreamóchadh sibh†‡‡
|
ghreamóidís; ghreamódh siad; ghreamóchadh siad† / ngreamóidís‡‡; ngreamódh siad‡‡; ngreamóchadh siad†‡‡
|
a ghreamódh; a ghreamóchadh† / a ngreamódh*; a ngreamóchadh*†
|
ghreamófaí; ghreamóchthaí† / ngreamófa퇇; ngreamóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ngreamaí mé; go ngreamaíod†
|
go ngreamaí tú; go ngreamaír†
|
go ngreamaí sé, sí
|
go ngreamaímid; go ngreamaí muid
|
go ngreamaí sibh
|
go ngreamaí siad; go ngreamaíd†
|
—
|
go ngreamaítear
|
past
|
dá ngreamaínn
|
dá ngreamaíteá
|
dá ngreamaíodh sé, sí
|
dá ngreamaímis; dá ngreamaíodh muid
|
dá ngreamaíodh sibh
|
dá ngreamaídís; dá ngreamaíodh siad
|
—
|
dá ngreamaítí
|
imperative
|
greamaím
|
greamaigh
|
greamaíodh sé, sí
|
greamaímis
|
greamaígí; greamaídh†
|
greamaídís
|
—
|
greamaítear
|
verbal noun
|
greamú
|
past participle
|
greamaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
Etymology 2
Adjective
greamaigh
- inflection of greamach (“biting, inclined to bite”):
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
greamaigh
|
ghreamaigh
|
ngreamaigh
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “greamaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “greamaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “greamaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024