harha
Finnish
Etymology
Probably a back-formation of the illative form harhaan, meaning "astray" but perhaps originally "apart", metathesized form of harahan, originally the illative of hara (compare hara > haralle (“apart”)).
Pronunciation
Noun
harha
- illusion, delusion, hallucination, chimera, mirage
- misconception, false belief, false idea, fallacy
- (statistics) bias
Declension
Inflection of harha (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | harha | harhat | |
genitive | harhan | harhojen | |
partitive | harhaa | harhoja | |
illative | harhaan | harhoihin | |
singular | plural | ||
nominative | harha | harhat | |
accusative | nom. | harha | harhat |
gen. | harhan | ||
genitive | harhan | harhojen harhain rare | |
partitive | harhaa | harhoja | |
inessive | harhassa | harhoissa | |
elative | harhasta | harhoista | |
illative | harhaan | harhoihin | |
adessive | harhalla | harhoilla | |
ablative | harhalta | harhoilta | |
allative | harhalle | harhoille | |
essive | harhana | harhoina | |
translative | harhaksi | harhoiksi | |
abessive | harhatta | harhoitta | |
instructive | — | harhoin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms
- johtaa harhaan = to mislead, misguide, misdirect; (figuratively) to deceive, lead astray
- verbs: harhailla, harhauttaa, harhautua
- adjectives: harhainen, harhaton