czwartek

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *četvьrtъkъ. By surface analysis, czwarty (“fourth”) +‎ -ek.

Noun

czwartek m inan

1. Thursday

Declension

Declension of czwartek

	singular	plural
nominative	czwartek	czwartki
genitive	czwartku	czwartków
dative	czwartkowi	czwartkom
accusative	czwartek	czwartki
instrumental	czwartkiem	czwartkami
locative	czwartku	czwartkach
vocative	czwartku	czwartki

See also

(days of the week) dni tygodnia; poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela ^{(Category: pl:Days of the week)}

Further reading

• czwartek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czwartek in Polish dictionaries at PWN