εξαρτώ
See also: ἐξαρτῶ
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ἐξαρτῶ (exartô), contracted form of ἐξαρτάω (exartáō)[1] < ἐξ (ex) + ἀρτάω (artáō, “hang, fasten”). Different from the ancient verb ἐξαρτύω (exartúō, “get ready, equip”) and the Hellenistic ἐξαρτίζω (exartízō, “complete; equip”).
Pronunciation
Verb
εξαρτώ • (exartó) (past εξάρτησα, passive εξαρτιέμαι/εξαρτώμαι, p‑past εξαρτήθηκα, ppp εξαρτημένος)
Conjugation
εξαρτώ, εξαρτώμαι & εξαρτιέμαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | εξαρτώ | εξαρτήσω | εξαρτώμαι - εξαρτιέμαι1 | εξαρτηθώ |
2 sg | εξαρτάς | εξαρτήσεις | εξαρτάσαι - εξαρτιέσαι | εξαρτηθείς |
3 sg | εξαρτά | εξαρτήσει | εξαρτάται - εξαρτιέται | εξαρτηθεί |
1 pl | εξαρτούμε | εξαρτήσουμε, [-ομε] | εξαρτόμαστε, {εξαρτώμεθα} - εξαρτιόμαστε | εξαρτηθούμε |
2 pl | εξαρτάτε | εξαρτήσετε | εξαρτάστε, {εξαρτάσθε} - εξαρτιέστε(‑ιόσαστε) | εξαρτηθείτε |
3 pl | εξαρτούν(ε) | εξαρτήσουν(ε) | εξαρτώνται - εξαρτιούνται, (‑ιόνται) | εξαρτηθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | εξαρτούσα | εξάρτησα | —2 - εξαρτιόμουν(α) | εξαρτήθηκα |
2 sg | εξαρτούσες | εξάρτησες | — - εξαρτιόσουν(α) | εξαρτήθηκες |
3 sg | εξαρτούσε | εξάρτησε | — - εξαρτιόταν(ε) | εξαρτήθηκε |
1 pl | εξαρτούσαμε | εξαρτήσαμε | — - εξαρτιόμασταν, (‑ιόμαστε) | εξαρτηθήκαμε |
2 pl | εξαρτούσατε | εξαρτήσατε | — - εξαρτιόσασταν, (‑ιόσαστε) | εξαρτηθήκατε |
3 pl | εξαρτούσαν(ε) | εξάρτησαν, εξαρτήσαν(ε) | — - εξαρτιόνταν(ε), εξαρτιόντουσαν, εξαρτιούνταν | εξαρτήθηκαν, εξαρτηθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα εξαρτώ ➤ | θα εξαρτήσω ➤ | θα εξαρτώμαι - θα εξαρτιέμαι ➤ | θα εξαρτηθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εξαρτάς, … | θα εξαρτήσεις, … | θα εξαρτάσαι - θα εξαρτιέσαι, … | θα εξαρτηθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εξαρτήσει έχω, έχεις, … εξαρτημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εξαρτηθεί είμαι, είσαι, … εξαρτημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εξαρτήσει είχα, είχες, … εξαρτημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εξαρτηθεί ήμουν, ήσουν, … εξαρτημένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εξαρτήσει θα έχω, θα έχεις, … εξαρτημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εξαρτηθεί θα είμαι, θα είσαι, … εξαρτημένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | — | εξάρτησε | — | εξαρτήσου |
2 pl | εξαρτάτε | εξαρτήστε | εξαρτάστε - εξαρτιέστε | εξαρτηθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | εξαρτώντας ➤ | εξαρτώμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας εξαρτήσει ➤ | εξαρτημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | εξαρτήσει | εξαρτηθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Second forms are colloquial. 2. More forms exist in the ancient conjugation of this verb. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
Related terms
- ανεξάρτητος (anexártitos, “independent”)
- εξάρτημα n (exártima, “part, attachement, accessory”)
- εξάρτηση f (exártisi, “dependence”)
* αλληλοεξάρτηση f (alliloexártisi, “interdependence”)
See also
Note the difference of
- εξάρτηση f (exártisi, “dependence”) from εξαρτώ (exartó)
- εξάρτιση f (exártisi, “rigging, equipment of a ship”) from εξαρτίζω (exartízo)
- εξάρτυση f (exártysi, “equipement of a soldier or special trades”) from the ancient ἐξαρτύω (exartúō)
References
- ^ εξαρτώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language