aanbevelen

Dutch

Etymology

From aan +‎ bevelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːmbəveːlə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧be‧ve‧len

Verb

aanbevelen

1. (transitive) to recommend
2. (transitive) to advocate

Conjugation

Conjugation of aanbevelen (strong class 4, prefixed, separable)
infinitive	aanbevelen
past singular	beval aan
past participle	aanbevolen
infinitive	aanbevelen
gerund	aanbevelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	beveel aan	beval aan	aanbeveel	aanbeval
2nd person sing. (jij)	beveelt aan, beveel aan2	beval aan	aanbeveelt	aanbeval
2nd person sing. (u)	beveelt aan	beval aan	aanbeveelt	aanbeval
2nd person sing. (gij)	beveelt aan	bevaalt aan	aanbeveelt	aanbevaalt
3rd person singular	beveelt aan	beval aan	aanbeveelt	aanbeval
plural	bevelen aan	bevalen aan	aanbevelen	aanbevalen
subjunctive sing.1	bevele aan	bevale aan	aanbevele	aanbevale
subjunctive plur.1	bevelen aan	bevalen aan	aanbevelen	aanbevalen
imperative sing.	beveel aan
imperative plur.1	beveelt aan
participles	aanbevelend	aanbevolen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanbeveling

Descendants

• Afrikaans: aanbeveel

Anagrams

• bevelen aan