aaneenschakelen

Dutch

Etymology

From aaneen +‎ schakelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːnˈeːnˌsxaːkələ(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧een‧scha‧ke‧len

Verb

aaneenschakelen

1. (transitive) to link together, to chain together
2. (transitive, programming) to concatenate

Conjugation

Conjugation of aaneenschakelen (weak, separable)
infinitive	aaneenschakelen
past singular	schakelde aaneen
past participle	aaneengeschakeld
infinitive	aaneenschakelen
gerund	aaneenschakelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schakel aaneen	schakelde aaneen	aaneenschakel	aaneenschakelde
2nd person sing. (jij)	schakelt aaneen, schakel aaneen2	schakelde aaneen	aaneenschakelt	aaneenschakelde
2nd person sing. (u)	schakelt aaneen	schakelde aaneen	aaneenschakelt	aaneenschakelde
2nd person sing. (gij)	schakelt aaneen	schakelde aaneen	aaneenschakelt	aaneenschakelde
3rd person singular	schakelt aaneen	schakelde aaneen	aaneenschakelt	aaneenschakelde
plural	schakelen aaneen	schakelden aaneen	aaneenschakelen	aaneenschakelden
subjunctive sing.1	schakele aaneen	schakelde aaneen	aaneenschakele	aaneenschakelde
subjunctive plur.1	schakelen aaneen	schakelden aaneen	aaneenschakelen	aaneenschakelden
imperative sing.	schakel aaneen
imperative plur.1	schakelt aaneen
participles	aaneenschakelend	aaneengeschakeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aaneenschakeling