ablativus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Llusiduonbach (talk | contribs) as of 13:52, 2 December 2019.
Jump to navigation Jump to search

Dutch

Etymology

Borrowed from Latin ablātīvus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑ.blaːˌti.vʏs/
  • (file)
  • Hyphenation: ab‧la‧ti‧vus

Noun

ablativus m (plural ablativi or ablativussen)

  1. (grammar) the ablative case or a word therein

Related terms


Latin

Etymology

From auferō (to take away) +‎ -īvus.

Pronunciation

Adjective

ablātīvus (feminine ablātīva, neuter ablātīvum); first/second-declension adjective

  1. (grammar) ablative

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ablātīvus ablātīva ablātīvum ablātīvī ablātīvae ablātīva
Genitive ablātīvī ablātīvae ablātīvī ablātīvōrum ablātīvārum ablātīvōrum
Dative ablātīvō ablātīvō ablātīvīs
Accusative ablātīvum ablātīvam ablātīvum ablātīvōs ablātīvās ablātīva
Ablative ablātīvō ablātīvā ablātīvō ablātīvīs
Vocative ablātīve ablātīva ablātīvum ablātīvī ablātīvae ablātīva

Descendants

References